Η χώρα δεν αντέχει άλλη υποκρισία. Ο δημόσιος βίος δεν αντέχει άλλη αυτοκαταστροφή. Είναι καιρός «να λογαριάσουμε πώς προχωρούμε», έγραφε το 1942 ο Γιώργος Σεφέρης. Σήμερα, η λαγνεία της υστερίας, ο εθισμός στους υψηλούς τόνους, το σκόντο στην παραπληροφόρηση, πρέπει επειγόντως να σταματήσουν. Η ψύχραιμη, νηφάλια στάθμιση είναι εθνική επιταγή. Τα επιχειρήματα είναι με το μέρος μας. Αμάχητο τεκμήριο η στάση της διεθνούς κοινότητας, όπως εκφράζεται μέσα από τα έγκυρα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι πολιτικοί όπως ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, σύσσωμες οι ηγεσίες των σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στη Γαλλία και τη Γερμανία, αναλυτές και σχολιαστές με κύρος στάθμισαν με ψυχραιμία τα υπέρ και τα κατά, κατανόησαν και επιδοκίμασαν, με ή χωρίς επιφυλάξεις, την πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου να προκηρύξει δημοψήφισμα για τη νέα σύμβαση.
Τρία στοιχεία επικρατούν στις αναλύσεις και τοποθετήσεις των πολιτικών και των αναλυτών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο:
- πρώτον, ο Γιώργος Παπανδρέου ενδυναμώνει, μέσα από την προσφυγή στους πολίτες της χώρας του, τη θέση της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης,
- δεύτερον, ξαναδίνει στη δημοκρατία και στη συμμετοχή των πολιτών και των λαών της Ευρώπης την πρωτοκαθεδρία έναντι της αδιαφανούς και χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση λήψης αποφάσεων κεκλεισμένων των θυρών και,
- τρίτον, δίνει στην δανειακή σύμβαση μια πραγματική ευκαιρία να εφαρμοστεί με ασφάλεια και σταθερότητα, αφού μια έγκρισή της από το εκλογικό σώμα θα έβαζε τέλος στη διαρκή αμφισβήτηση των αποφάσεων της κυβέρνησής του στο εσωτερικό της χώρας.
Αντίθετα με την εικόνα της σύγχυσης και του αποπροσανατολισμού, που ανεύθυνα προωθείται από πολλούς στο εσωτερικό της χώρας, ο Larry Elliott, οικονομικός συντάκτης του «Γκάρντιαν», σε άρθρο του με τίτλο «Το ρίσκο του Παπανδρέου μπορεί και να ανταμειφθεί» καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι «σε πολύ ισχυρότερη θέση από ό,τι πιστεύει ο κόσμος». «Μπράβο κύριε Παπανδρέου», επιγράφεται άρθρο σχολιαστή του «Σπίγκελ», που διακρίνει τρεις σοβαρούς λόγους υπέρ της απόφασης του Γιώργου Παπανδρέου: πρώτον, ο πρωθυπουργός χρειάζεται άμεση νομιμοποίηση των ενεργειών του, δεύτερον, η αντιπολίτευση στην Ελλάδα μπλοκάρει όλες τις διαδικασίες, τρίτον η Ελλάδα βρίσκεται σε σπειροειδή κάθοδο. Διαβάστε περισσότερα.
Όχι στη διάλυση
«Όλοι μαζί, ας πούμε ένα μεγάλο «όχι» σε όσους θέλουν να διαλύσουν κάθε προσπάθεια της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της», διακήρυξε ο Γιώργος Παπανδρέου. « Εύκολα κατανοούμε γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και διεξαγωγή δημοψηφίσματος» επισημαίνει ο Ρόμπερτ Πέστον, επιχειρηματικός συντάκτης του BBC κι αναρωτιέται: «Χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού, χωρίς να μπει ένα τέλος στην κυριαρχία των απεργιών που εξαρθρώνουν τα πάντα, πώς στο καλό τούτη η λιτότητα θα μπορούσε να ακολουθηθεί από οικονομική ανάκαμψη;»
Η δύναμη των επιχειρημάτων
«Εμπιστεύομαι τη δύναμη των επιχειρημάτων», λέει στη γερμανική έκδοση των Finacial Times ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε. «Πιστεύω ότι το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα παρέχει την καλύτερη εγγύηση ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυγιανθεί μέσα σε μια εύλογη διαδικασία και να σταθεί πάλι αυτόνομη στα πόδια της. Αυτό θεωρεί ως αφετηρία και η ελληνική κυβέρνηση, που άλλωστε συμφώνησε στην υιοθέτηση του πακέτου την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες. Θεωρώ ότι η Ελλάδα θα σεβαστεί και θα εκπληρώσει τις συμφωνίες και τις υποσχέσεις στις οποίες προέβη.»
«Κανείς δεν μπορεί να προσάψει στην ελληνική κυβέρνηση ότι προσφεύγει στον λαό της» γράφει ο γαλλικός Monde, επικαλούμενος το σύνολο των γαλλικών πολιτικών δυνάμεων, πλην του UMP του Νικολά Σαρκοζί. Σε κοινό ανακοινωθέν τους οι Φρανσουά Ολάντ και Μαρτίν Ομπρί επισημαίνουν: «Αν αυτή η απόφαση του κυρίου Παπανδρέου επιφέρει νέες αναταραχές στις χρηματιστηριακές αγορές, θα έπρεπε κυρίως να οδηγήσει τους διοικούντες την Ευρώπη να λάβουν επιτέλους τις αποφάσεις εκείνες που θα εισάγουν τις δομικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.»
Ο ηγέτης του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δήλωσε: Ο Παπανδρέου και οι Έλληνες σοσιαλδημοκράτες προσπαθούν να εφαρμόσουν τα απαραίτητα και οδυνηρά μεταρρυθμιστικά βήματα που συμφωνήθηκαν με την Ευρώπη. Αξίζουν για τον λόγο αυτό όλον τον σεβασμό μας, γιατί ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους με τα βάρη που τους κληροδότησαν οι συντηρητικές κυβερνήσεις. Τώρα είναι η σειρά της κυρίας Μέρκελ», είπε ο Γκάμπριελ: «Εάν καταφέρει να πείσει το αδελφό κόμμα της Ελλάδας για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμιστικών βημάτων που έχουν ξεκινήσει, τότε η Ευρώπη δεν έχει να φοβάται ούτε το δημοψήφισμα ούτε την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε ο κύριος Παπανδρέου.»
Κρίσιμες παραδοχές
Αλλά και στον ελληνικό τύπο διαβάζουμε κρίσιμες παραδοχές. Σε ένα κατά τα άλλα οξύ και επικριτικό της πρωθυπουργικής απόφασης άρθρο (2.11.2011) ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς παραδέχεται: «...οφείλουμε να διαπιστώσουμε την απέραντη υποκρισία και σχιζοφρένεια των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων και μεγάλου μέρους των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Εκείνοι που κόπτονται για την άμεση λαϊκή δημοκρατία εξοργίσθηκαν αίφνης με την προοπτική ενός δημοψηφίσματος. Όσοι κραύγαζαν κατά της επιτροπείας, της νέας κατοχής και αδιαφορούσαν για το τι λένε οι έξω, άρχισαν να μεταδίδουν την ανησυχία τους για το τι λένε οι Βρυξέλλες. Όσοι ήθελαν να διώξουν την τρόικα με οιοδήποτε κόστος, φοβήθηκαν μήπως πράγματι φύγει. Εκείνοι που μας διαβεβαίωναν ότι αποκλείεται να μας πετάξουν έξω από το ευρώ ή να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε, άρχισαν να τρέμουν. Όσοι συνιστούσαν ανεπιφύλακτα τη διαγραφή του χρέους, αρχικώς την χαρακτήρισαν καταστροφική και χθες φοβήθηκαν μήπως και τη χάσουμε.»
Τρία στοιχεία επικρατούν στις αναλύσεις και τοποθετήσεις των πολιτικών και των αναλυτών σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο:
- πρώτον, ο Γιώργος Παπανδρέου ενδυναμώνει, μέσα από την προσφυγή στους πολίτες της χώρας του, τη θέση της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης,
- δεύτερον, ξαναδίνει στη δημοκρατία και στη συμμετοχή των πολιτών και των λαών της Ευρώπης την πρωτοκαθεδρία έναντι της αδιαφανούς και χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση λήψης αποφάσεων κεκλεισμένων των θυρών και,
- τρίτον, δίνει στην δανειακή σύμβαση μια πραγματική ευκαιρία να εφαρμοστεί με ασφάλεια και σταθερότητα, αφού μια έγκρισή της από το εκλογικό σώμα θα έβαζε τέλος στη διαρκή αμφισβήτηση των αποφάσεων της κυβέρνησής του στο εσωτερικό της χώρας.
Αντίθετα με την εικόνα της σύγχυσης και του αποπροσανατολισμού, που ανεύθυνα προωθείται από πολλούς στο εσωτερικό της χώρας, ο Larry Elliott, οικονομικός συντάκτης του «Γκάρντιαν», σε άρθρο του με τίτλο «Το ρίσκο του Παπανδρέου μπορεί και να ανταμειφθεί» καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι «σε πολύ ισχυρότερη θέση από ό,τι πιστεύει ο κόσμος». «Μπράβο κύριε Παπανδρέου», επιγράφεται άρθρο σχολιαστή του «Σπίγκελ», που διακρίνει τρεις σοβαρούς λόγους υπέρ της απόφασης του Γιώργου Παπανδρέου: πρώτον, ο πρωθυπουργός χρειάζεται άμεση νομιμοποίηση των ενεργειών του, δεύτερον, η αντιπολίτευση στην Ελλάδα μπλοκάρει όλες τις διαδικασίες, τρίτον η Ελλάδα βρίσκεται σε σπειροειδή κάθοδο. Διαβάστε περισσότερα.
Όχι στη διάλυση
«Όλοι μαζί, ας πούμε ένα μεγάλο «όχι» σε όσους θέλουν να διαλύσουν κάθε προσπάθεια της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της», διακήρυξε ο Γιώργος Παπανδρέου. « Εύκολα κατανοούμε γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και διεξαγωγή δημοψηφίσματος» επισημαίνει ο Ρόμπερτ Πέστον, επιχειρηματικός συντάκτης του BBC κι αναρωτιέται: «Χωρίς την έγκριση του ελληνικού λαού, χωρίς να μπει ένα τέλος στην κυριαρχία των απεργιών που εξαρθρώνουν τα πάντα, πώς στο καλό τούτη η λιτότητα θα μπορούσε να ακολουθηθεί από οικονομική ανάκαμψη;»
Η δύναμη των επιχειρημάτων
«Εμπιστεύομαι τη δύναμη των επιχειρημάτων», λέει στη γερμανική έκδοση των Finacial Times ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε. «Πιστεύω ότι το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα παρέχει την καλύτερη εγγύηση ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυγιανθεί μέσα σε μια εύλογη διαδικασία και να σταθεί πάλι αυτόνομη στα πόδια της. Αυτό θεωρεί ως αφετηρία και η ελληνική κυβέρνηση, που άλλωστε συμφώνησε στην υιοθέτηση του πακέτου την προηγούμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες. Θεωρώ ότι η Ελλάδα θα σεβαστεί και θα εκπληρώσει τις συμφωνίες και τις υποσχέσεις στις οποίες προέβη.»
«Κανείς δεν μπορεί να προσάψει στην ελληνική κυβέρνηση ότι προσφεύγει στον λαό της» γράφει ο γαλλικός Monde, επικαλούμενος το σύνολο των γαλλικών πολιτικών δυνάμεων, πλην του UMP του Νικολά Σαρκοζί. Σε κοινό ανακοινωθέν τους οι Φρανσουά Ολάντ και Μαρτίν Ομπρί επισημαίνουν: «Αν αυτή η απόφαση του κυρίου Παπανδρέου επιφέρει νέες αναταραχές στις χρηματιστηριακές αγορές, θα έπρεπε κυρίως να οδηγήσει τους διοικούντες την Ευρώπη να λάβουν επιτέλους τις αποφάσεις εκείνες που θα εισάγουν τις δομικές μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.»
Ο ηγέτης του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ δήλωσε: Ο Παπανδρέου και οι Έλληνες σοσιαλδημοκράτες προσπαθούν να εφαρμόσουν τα απαραίτητα και οδυνηρά μεταρρυθμιστικά βήματα που συμφωνήθηκαν με την Ευρώπη. Αξίζουν για τον λόγο αυτό όλον τον σεβασμό μας, γιατί ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους με τα βάρη που τους κληροδότησαν οι συντηρητικές κυβερνήσεις. Τώρα είναι η σειρά της κυρίας Μέρκελ», είπε ο Γκάμπριελ: «Εάν καταφέρει να πείσει το αδελφό κόμμα της Ελλάδας για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμιστικών βημάτων που έχουν ξεκινήσει, τότε η Ευρώπη δεν έχει να φοβάται ούτε το δημοψήφισμα ούτε την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε ο κύριος Παπανδρέου.»
Κρίσιμες παραδοχές
Αλλά και στον ελληνικό τύπο διαβάζουμε κρίσιμες παραδοχές. Σε ένα κατά τα άλλα οξύ και επικριτικό της πρωθυπουργικής απόφασης άρθρο (2.11.2011) ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς παραδέχεται: «...οφείλουμε να διαπιστώσουμε την απέραντη υποκρισία και σχιζοφρένεια των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων και μεγάλου μέρους των διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Εκείνοι που κόπτονται για την άμεση λαϊκή δημοκρατία εξοργίσθηκαν αίφνης με την προοπτική ενός δημοψηφίσματος. Όσοι κραύγαζαν κατά της επιτροπείας, της νέας κατοχής και αδιαφορούσαν για το τι λένε οι έξω, άρχισαν να μεταδίδουν την ανησυχία τους για το τι λένε οι Βρυξέλλες. Όσοι ήθελαν να διώξουν την τρόικα με οιοδήποτε κόστος, φοβήθηκαν μήπως πράγματι φύγει. Εκείνοι που μας διαβεβαίωναν ότι αποκλείεται να μας πετάξουν έξω από το ευρώ ή να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε, άρχισαν να τρέμουν. Όσοι συνιστούσαν ανεπιφύλακτα τη διαγραφή του χρέους, αρχικώς την χαρακτήρισαν καταστροφική και χθες φοβήθηκαν μήπως και τη χάσουμε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου