"Τέκνα (οικογενειακά ή κομματικά) διορισμένα, πρέπει να υποδυθούν το ταλέντο, αφού δεν μπορούν να παράξουν με ταλέντο"

Ένα κείμενο από τις 4-8-2010 που αξίζει να διαβάσουμε. Δημοσιεύτηκε στο http://anemologitisa.blogspot.com

Ο πηχτός βυθός της λάσπης

Του ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ - Ζωγράφου, επ. καθηγητή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Η ελληνική πολιτική σκηνή μορφάζει. Εκπληκτη και άσαρκη, επιστρατεύει αυτό που έχει μάθει καλά: τη γενική απεύθυνση.
Πίσω από τη μεγάλη χειρονομία, τα μεγάλα αφηγηματικά σχήματα που μεταχειρίζεται, προσπαθεί να κρύψει τη δομική της αδυναμία, να ενσωματώσει την πολιτική επεξεργασία στην οικονομία, να νοήσει δηλαδή την οικονομία ως πολιτισμικό παράγωγο. Αποκρύπτει την αδυναμία της να αρθεί στο συγκεκριμένο με στρατηγική. Να δουλέψει στην πολιτική μικροκλίμακα με μακροσκοπικό σχεδιασμό. Γι' αυτό οι αναλυτικοί ισχυρισμοί και των «συστημικών» και των «αντισυστημικών» πολιτικών θαμώνων της σκηνής, είναι μονοεπίπεδες, φτωχές και αφηρημένες. Και οι δύο είναι υποδιαιρέσεις ενός συμπαγούς ......

Γιατί δεν είμαστε απόγονοι εκείνων

Ένα κείμενο του Αλ. Πιστοφίδη, που πρωτοδημοσιεύτηκε το http://kafeneio-gr.blogspot.com τον Απρίλιο του 2010 και θεωρούμε ότι είναι επίκαιρο και λέει πολλά.

«Και επειδή είμαστε και οι πρώτοι μάγκες, θέλουμε μάγκες πολιτικούς και σ΄ όποιον αρέσει ρε»!
Δεν υπάρχει σε κανένα κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, και ας με διορθώσει όποιος έχει βρει κάτι, όπου οι πρόγονοί μας να επιρρίπτουν ευθύνες για μια ήττα ή πανωλεθρία σε άλλους, σε ξένους πέραν των πολιτικών ηγεσιών τους. Εκείνοι που έβαλαν τις βάσεις του πολιτικού πολιτισμού, που ισχύει μέχρι σήμερα και όχι μόνο στη λεγόμενη Δύση, ήξεραν, ότι, ευθύνες στους άλλους επιρρίπτουν μόνο οι ανίκανοι, οι αποτυχημένοι, οι αξιολύπητοι, οι άνανδροι και οι μίζεροι. Ηξεραν ότι ηθική της ευθύνης σημαίνει «αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεών μου, των δικών μου πράξεων εγώ και κανένας άλλος». Ηξεραν ότι δεν μπορείς να ζητάς ευθύνες από κάποιον, που δεν έχει καμία ηθική δέσμευση απέναντί σου. Δεν κατηγόρησαν ποτέ και για τίποτε κανέναν ξένο, ούτε καν τον Ξέρξη για την καταστροφή της Αθήνας. Ηξεραν ότι στις σχέσεις μεταξύ λαών υπάρχει μόνο το δίκαιο του ισχυρού και το στυγνό συμφέρον. Πίστευαν πως στην πολιτική, το αποτέλεσμα και μόνο το αποτέλεσμα, η λεγόμενη «αποτελεσματική αλήθεια» είναι το ....

ΣΥΡΙΖΑ στα στελέχη του: Να παριστάνετε τους απλούς πολίτες!

Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική
Ακριβά φαίνεται ότι πληρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη διάθεση του να καπελώσει οποιαδήποτε κίνημα κι οποιαδήποτε διαμαρτυρία συμβαίνει σε αυτή τη χώρα. Έτσι λοιπόν, ένα blog του κινήματος "Δεν πληρώνω" δημοσίευσε την εσωτερική εντολή του ΣΥΡΙΖΑ στα στελέχη του να εμφανίζονται ως απλοί πολίτες, κρύβοντας την κομματική τους ιδιότητα.
 Ώστε κάνετε και τέτοια κ.Τσίπρα...

Περισσότερα.....

Εκατομμυριούχοι βουλευτές σε φτωχές πολιτικές

Toυ Κώστα Βαξεβάνη                                        
Ποιά τρόικα; Ποιό μνημόνιο; Ποιά πολιτική επιχειρηματολογία; Ξεδιάντροπος πολιτικαντισμός, με λέξεις που τις έχουν ξεφτιλίσει, πριν ξεφτιλίσουν ολόκληρο λαό. Πώς να αντιμετωπίσεις με ευπρέπεια αυτόν που δεν έχει καμία;
Στο πολιτικό προσωπικό της χώρας αναφέρομαι. Ας αφήσουμε στην άκρη αν χρειάζεται μνημόνιο, αν η τρόικα είναι κακή, ή αν το φως στην άκρη του τούνελ είναι το τραίνο της ιστορίας που έρχεται κατά πάνω μας. Ας πάμε στην ηθική των στάσεων. Αυτή την απλή ηθική που έπρεπε να είναι το αυτονόητο στοιχείο στην πολιτική και κατέληξε να είναι το ζητούμενο.
Η χώρα καταρρέει λοιπόν. Πρέπει γι’ αυτό να ....

Η ΠΑΣΑΡΕΛΑ Ή ΑΛΛΙΩΣ : ΕΜΠΟΡΙΟ ΕΛΠΙΔΑΣ !

Από την παράσταση "ο Έμπορος της Βενετίας"...

Ακόμα κι αν το εν τρίτον απ΄ όσα καταμαρτυρούνται στους πολιτικούς να είναι αλήθεια και βάσιμα, θα περίμενε, κανείς, κάποιοι από τους πρωτοκλασάτους του συναφιού να εμφανίζονται συνειδητοποιημένοι, αυτοκρινόμενοι και, γιατί όχι, συγκλονισμένοι, "αισχυνόμενοι και ταπεινοί" !
Αμ, δε, όμως, κάθε άλλο παρά τέτοιες περιπτώσεις συναντάμε και τέτοιες συμπεριφορές παρακολουθούμε, στις δύσκολες και κρισιμό-τατες ημέρες και καταστάσεις που ζούμε, ως λαός και ως χώρα.

Η κυρίαρχη αντίληψη, που έχει επικρατήσει στις τάξεις των πολιτι-κών "ταγών", (σε εισαγωγικά και μάλιστα, πολλά...), είναι η ακριβώς αντίθετη, από την πρέπουσα, δηλαδή, ανιστόρητη, αναίσθητη και προκλητική !

Με δυο λόγια :