«Ανοίγει» η συζήτηση για δημοψήφισμα
Θεσμικά και νομικά εμπόδια για την επικύρωση της συμφωνίας των «26»
Η συμφωνία των 17 κρατών-μελών της Ευρωζώνης και των υπολοίπων κρατών-μελών της ΕΕ με εξαίρεση τη Βρετανία για την προώθηση βαθύτερης δημοσιονομικής ενοποίησης -όπως διατυπώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής-, προσκρούει σε ορισμένα θεσμικά και νομικά εμπόδια.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού Spiegel, οι νομικές υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, φέρονται να συμφωνούν ότι μια συμφωνία που θα υπογραφεί μόνον από τα μέλη της Eυρωζώνης θα είναι «παράνομη»
Κατά το σκεπτικό τους, η ρύθμιση της λειτουργίας της νομισματικής ένωσης προβλέπεται αναλυτικά στη συνθήκη της Λισαβόνας και συνεπώς οι αναθεωρήσεις αυτών των ρυθμίσεων θα πρέπει να γίνουν εντός του ιδίου νομικού πλαισίου και με διαδικασίες που απαιτούν ομοφωνία.
Κατά την άποψή τους, το μόνο που μπορεί (με ασφάλεια) να γίνει, είναι μια «πολιτική δήλωση προθέσεων», η οποία όμως δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, ενώ μπορεί να ανακληθεί από μια επόμενη κυβέρνηση της χώρας που αρχικά την είχε συνυπογράψει.
Πέραν τούτου, πολλές χώρες-μέλη της Ευρωζώνης ή και μη μέλη εξετάζουν αν το συνταγματικό τους πλαίσιο ή η πολιτική συγκυρία υπαγορεύουν τη διενέργεια δημοψηφίσματος.
Για την κυβέρνηση της Ιρλανδίας για παράδειγμα το θέμα είναι ασαφές και ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε να συμβουλευτεί τον Γενικό Εισαγγελέα, πριν κάνει οποιαδήποτε δήλωση.
Στην Ολλανδία, ενώ κατά δήλωση του πρωθυπουργού Μ.Ρούττε δεν υπάρχει συνταγματική υποχρέωση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, το γεγονός ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση μειοψηφίας και ότι στα ευρωπαϊκά θέματα χρειάζεται την υποστήριξη του Εργατικού κόμματος, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ασάφειας, ιδιαίτερα καθώς οι Πράσινοι και άλλα αριστερά κόμματα ζητούν δημοψήφισμα.
Στην Αυστρία επίσης, αξιωματούχοι της κυβέρνησης σημείωσαν πως η θέσπιση της δημοσιονομικής ένωσης απαιτεί δημοψήφισμα, ενώ ανάλογες τάσεις, υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος, υπάρχουν σε πολλές χώρες μη μέλη της Ευρωζώνης.
Όπως για παράδειγμα στη Ρουμανία, όπου απαιτείται κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 2/3 και δημοψήφισμα, στη Δανία όπου οι κυβερνητικοί εταίροι ζήτησαν δημοψήφισμα, στη Λετονία όπου η κυβέρνηση δεν έχει αυτοδυναμία και η αντιπολίτευση ζητά δημοψήφισμα, στη Φινλανδία το θέμα εξετάζεται, ενώ τέλος στη Τσεχία υπάρχει η συνταγματική δέσμευση της επικύρωσης από τον ευρωσκεπτικιστή πρόεδρο Βάτσλαβ Κλάους, ο οποίος εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει πολύ να βάλει την υπογραφή του.
Απο εδω.http://news.in.gr/world/article/?aid=1231141531
Σχόλιο μας: Η αλήθεια αργά η γρήγορα θα λάμψει! Δικαιώνεται ο Γιώργος Παπανδρέου!
Θεσμικά και νομικά εμπόδια για την επικύρωση της συμφωνίας των «26»
Η συμφωνία των 17 κρατών-μελών της Ευρωζώνης και των υπολοίπων κρατών-μελών της ΕΕ με εξαίρεση τη Βρετανία για την προώθηση βαθύτερης δημοσιονομικής ενοποίησης -όπως διατυπώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής-, προσκρούει σε ορισμένα θεσμικά και νομικά εμπόδια.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού Spiegel, οι νομικές υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, φέρονται να συμφωνούν ότι μια συμφωνία που θα υπογραφεί μόνον από τα μέλη της Eυρωζώνης θα είναι «παράνομη»
Κατά το σκεπτικό τους, η ρύθμιση της λειτουργίας της νομισματικής ένωσης προβλέπεται αναλυτικά στη συνθήκη της Λισαβόνας και συνεπώς οι αναθεωρήσεις αυτών των ρυθμίσεων θα πρέπει να γίνουν εντός του ιδίου νομικού πλαισίου και με διαδικασίες που απαιτούν ομοφωνία.
Κατά την άποψή τους, το μόνο που μπορεί (με ασφάλεια) να γίνει, είναι μια «πολιτική δήλωση προθέσεων», η οποία όμως δεν έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, ενώ μπορεί να ανακληθεί από μια επόμενη κυβέρνηση της χώρας που αρχικά την είχε συνυπογράψει.
Πέραν τούτου, πολλές χώρες-μέλη της Ευρωζώνης ή και μη μέλη εξετάζουν αν το συνταγματικό τους πλαίσιο ή η πολιτική συγκυρία υπαγορεύουν τη διενέργεια δημοψηφίσματος.
Για την κυβέρνηση της Ιρλανδίας για παράδειγμα το θέμα είναι ασαφές και ο πρωθυπουργός της χώρας ζήτησε να συμβουλευτεί τον Γενικό Εισαγγελέα, πριν κάνει οποιαδήποτε δήλωση.
Στην Ολλανδία, ενώ κατά δήλωση του πρωθυπουργού Μ.Ρούττε δεν υπάρχει συνταγματική υποχρέωση για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, το γεγονός ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση μειοψηφίας και ότι στα ευρωπαϊκά θέματα χρειάζεται την υποστήριξη του Εργατικού κόμματος, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα ασάφειας, ιδιαίτερα καθώς οι Πράσινοι και άλλα αριστερά κόμματα ζητούν δημοψήφισμα.
Στην Αυστρία επίσης, αξιωματούχοι της κυβέρνησης σημείωσαν πως η θέσπιση της δημοσιονομικής ένωσης απαιτεί δημοψήφισμα, ενώ ανάλογες τάσεις, υπέρ της διενέργειας δημοψηφίσματος, υπάρχουν σε πολλές χώρες μη μέλη της Ευρωζώνης.
Όπως για παράδειγμα στη Ρουμανία, όπου απαιτείται κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 2/3 και δημοψήφισμα, στη Δανία όπου οι κυβερνητικοί εταίροι ζήτησαν δημοψήφισμα, στη Λετονία όπου η κυβέρνηση δεν έχει αυτοδυναμία και η αντιπολίτευση ζητά δημοψήφισμα, στη Φινλανδία το θέμα εξετάζεται, ενώ τέλος στη Τσεχία υπάρχει η συνταγματική δέσμευση της επικύρωσης από τον ευρωσκεπτικιστή πρόεδρο Βάτσλαβ Κλάους, ο οποίος εκτιμάται ότι θα καθυστερήσει πολύ να βάλει την υπογραφή του.
Απο εδω.http://news.in.gr/world/article/?aid=1231141531
Σχόλιο μας: Η αλήθεια αργά η γρήγορα θα λάμψει! Δικαιώνεται ο Γιώργος Παπανδρέου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου