ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΑΝΤΩΝΗ ? Ο,ΤΙ ΄ΧΑ ΠΑΝΤΑ !...

Το ό,τι οι εξελίξεις σε πολιτικό επίπε-δο, με τη δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου, έφεραν το Σαμαρά σε δύσκολη θέση, είναι αναμφισβήτητο, αλλά η στάση που κρατάει ο ίδιος και οι απόπειρές του να θολώσει τα πράγματα και να τα παρουσιάσει διαφορετικά απ΄ ό,τι είναι, κάνει τη θέση του ακόμα δυσκολότερη.
Η νέα Ν.Δ. αντιτάχθηκε στο Μνημόνιο που καθόρισαν οι δανειστές, δίνοντας το πρώτο πακέτο των δισ, διαφωνώντας με το "μίγμα των πολιτικών" που επέβαλλε και εφαρμόστηκαν. Τώρα, όμως, δέχτηκε και θα ψηφίσει τις πολιτικές που απορρέουν από τη δανειακή σύμβαση του δεύτερου πακέτου των δισ, δηλαδή, το δεύτερο Μνημόνιο, το οποίο, όχι μόνο θα είναι - κατά τα φαινόμενα κι αναμενόμενα - σκληρότερο από το πρώτο, αλλά θα αποτελεί και την απόλυτη συνέχεια του πρώτου, καθαγιάζοντάς το.
Η σαμαρική Ν.Δ. δεν ψήφισε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στη βουλή, χρησιμοποιώντας τις ίδιες και ενισχυμένες κορώνες, κατά του μίγματος των πολιτικών που εφαρμόζονται για τη δημοσιονομική εξυγίανση, εμφανιζόμενη κάθετη και άκαμπτη. Τώρα, όμως, ετοιμάζεται να ψηφίσει, (έχει δεσμευτεί γι αυτό ο αρχηγός της, γραπτά !...), το επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο, που οσονούπω κατατίθεται.
Ο Α. Σαμαράς, έχοντας έφεση στο φλερτ με την εθνικοφροσύνη, ζάλισε το πανελλήνιο, αλλά και το πανευρωπαϊκό ακροατήριο, με αφορισμούς κατά των γραπτών δεσμεύσεών του, εμφανίζοντας την άρνησή του, κάτι ανάμεσα στο "μολών λαβέ" και το "ΟΧΙ". Είναι γι αυτό ακριβώς, που στη συνέχεια, η αναγκαστική κωλοτούμπα του, εμφανίστηκε τόσο θεαματική !...
Για όλ΄ αυτά, κάποιος που έχει την πεποίθηση, πως η διάσωση της Ελλάδας, περνάει, αναγκαστικά, μέσα από Συμπληγάδες, με δύσκολους συμβιβασμούς, δραματικές επιλογές και οδυνηρά μέτρα και πολιτικές, δεν θάχε και πολλά επιχειρήματα για να κατηγορήσει τον αρχηγό της Ν.Δ. για τις αλλαγές και τις μεταμορφώσεις του, αν ο ίδιος δεν έδινε την αφορμή για κάτι τέτοιο.
Οι κουτοπόνηρες επιδιώξεις να παρουσιάσουν το άσπρο - μαύρο και να εμφανίσουν την πλευρά τους, αλάνθαστη στη, μέχρι τώρα, πολιτική της και αμέτοχη στα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν, σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, αυτή η προσπάθεια πλασαρίσματος του προφίλ του νικητή και του δικαιωμένου, είναι η αιτία της κριτικής και της λοιδορίας. Κι εδώ η αναφορά δεν γίνεται, μόνο, για την ξεδιάντροπη επιχείρηση παντελούς αθώωσης της Δεξιάς για τα εγκλήματά της στο παρελθόν, αλλά και την φτηνή προπαγάνδα κατά της "πυροσβεστικής" κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και προσωπικά του Γ. Παπανδρέου, σε μια θλιβερή προσπάθεια απόκρυψης των ευθυνών της αξιωματικής αντιπολίτευσης και για τις εξελίξεις μετά το 2009.
Ο Σαμαράς πίστευε, πως η "επαναστατική" στάση του, δεν θα δοκιμάζονταν, στην πράξη, πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές, γι αυτό και είχε χαράξει τη στρατηγική του με κύριο χαρακτηριστικό την αντιμνημονιακή πολιτική του. ΄Ηταν σίγουρος, πως η κωλοτούμπα του θα γίνονταν μετά την εκλογική νίκη του και θα υπήρχε η δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης της πεπατημένης της "καμένης γης" των προηγούμενων.
Δυστυχώς γι αυτόν τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα είχε σχεδιάσει, η στρατηγική του ανατράπηκε και ο ίδιος βρέθηκε μετέωρος. Για μια ακόμα φορά, αυτός και οι κολλητοί του, συλλαμβάνονται πελαγοδρομούντες, λόγω της ανικανότητάς τους να πολιτευτούν σωστά, με σύνεση και διορατικότητα. Ο παράφορος έρωτας για την "καρέκλα" δεν αφήνει περιθώρια για λογικές και νορμάλ συμπεριφορές !...