Του Ν. Λαγκαδινού
Αν ο Παπανδρέου ενδιαφερόταν για το λεγόμενο "πολιτικό κόστος", θα μπορούσε να πολιτευτεί διαφορετικά. Να γίνει "ένα" με αυτούς που καταγγέλλει. Ομως προτίμησε τον δύσκολο δρόμο της αλήθειας, γιατί πρυτανεύει η αγάπη του στη χώρα και τους Έλληνες. Όλοι εμείς που συνταχθήκαμε (και κριτικά πολλές φορές και θα εξακολουθήσουμε να είμαστε κριτικοί) στο πλάι του τον στηρίζουμε γιατί ο Παπανδρέου πολεμάει το διεφθαρμένο κράτος, τις συντεχνίες και τα οικονομικά συμφέροντα που καθήλωσαν τη χώρα μας στις παρυφές της Ευρώπης.
Θα ήταν απλό να κολακεύσει το λαό, να πάει με τα νερά του, να συνταχθεί με τις συντεχνίες και όλα εκείνα τα παρασιτικά στρώματα που διέφθειραν την ελληνική κοινωνία. Θα μπορούσε να υποκριθεί ότι δεν βλέπει, ότι δεν ακούει και να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προνόμια της εξουσίας. Κι έρχεται ο Αντωνάκης Σαμαράς να τον χαρακτηρίσει "τυχοδιώκτη"! Μα ο Παπανδρέου αρνείται πεισματικά να πολιτεύεται ερήμην του λαού. Τον λαό τον θέλει συμμέτοχο - γι' αυτό άλλωστε και το δημοψήφισμα, που είναι ένα αποτελεσματικό όπλο στα χέρια του λαού, μια διαδικασία άμεσης δημοκρατικής συμμετοχής.
Η αντιπολίτευση δεν θέλει τον λαό συμμέτοχο. Το κάθε κόμμα έχει τους δικούς του λόγους. Η ιστορία θα κρίνει. Θα κρίνει και τον Σαμαρά που ενώ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά απ' ό,τι η παρούσα κυβέρνηση, εντούτοις γεμίζει τον λαό με ασύστολα ψέματα και μιλάει για άλλη "συνταγή πολιτικής", για άλλο "μείγμα πολιτικής", χωρίς να διευκρινίζει τι επακριβώς. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είνα να θολώσει την ατμόσφαιρα. Κι από κοντά τον ακολουθούν τα μειράκια της πολιτικής, τύπου Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει την εντύπωση ότι είναι ακόμη μαθητής και ηγείται των... μαθητικών καταλήψεων.
Αλλά ο Τσίπρας όντως συμπεριφέρεται ως μαθητής. Πήγε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για να του πει ότι δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα επεισόδια στην παρ' ολίγον παρέλαση, όπως επίσης ότι δεν ήσαν μέλη (ή κάτι τέτοιο) τοιυ κόμματός του εκείνοι που τον φώναξαν "προδότη" (τον πρόεδρο). Τα πράγματα είναι απλά. Αυτοί που τα έκαναν όλα αυτά ήσαν μέλη των "συνιστωσών" του ΣΥΡΙΖΑ! Ο Τσίπρας παίζει εν ου παικτοίς. Δεν έχει καταλάβει ότι κινδυνεύει η χώρα, όπως επίσης κιι ο Καρατζαφέρης, που προσδοκά οφέλη από την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Κανείς δεν έδωσε συνέχεια στο γεγονός ότι πρόεδρος του ΛΑΟΣ πήγε να προσκτυνήσει το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά. Οι λαλίστατοι τηλε-παρουσιαστές είναι όλο φρου-φρου κι αρώματα με τον Καρατζαφέρη: "κύριε πρόεδρε, και κύριε πρόεδρε..."! Για την ταμπακιέρα ούτε λέξη. Εφτασε στο σημείο μέχρι και ο γλυκανάλατος (πάλαι ποτέ φίλος) Γιάννης Δημαράς να βρίζει ανενδοίαστα τον Παπανδρέου. Θα πει ότι αυτά που εκτοξεύει είναι πολιτικοί χαρακτηρισμοί! Ολοι τους αυτό λένε. Μιλούν πολιτικά!!!! Και βγάζουν μια γλώσσα... παπούτσι κατά του Παπανδρέου.
Δυστυχώς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Αυτοί σπέρνουν τον διχασμό. Ακουγα πριν κάποιον πολιτικό της Ν.Δ. στην τηλεόραση να τα έχει βάλει με την κυβέρνηση και θα το έχετε ακούσει πολλές φορές, να επικρίνουν τον Παπανδρέου ότι ΔΕΝ έκανε ούτε μια (1) επένδυση!!! Είναι δυνατό να γίνουν επενδύσεις όταν δεν έχει φροντίσει να δημιουργηθεί το κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον; Ποιος είναι εκείνος ο επιχειρηματίας που θα επενδύσει όταν ακόμα βλέπει ένα κράτος διαλυμένο, διεφθαρμένο, όπου οι συντεχνίες και τα συνδικαλιστικά συμφέροντα πατάνε το κουμπί και σβήνουν τα φώτα ή κλείνουν τη στρόφιγγα και η χώρα δεν έχει βενζίνη ή πετρέλαιο, όπου ο τουρισμός δέχεται ολομέτωπη επίθεση από τους ταξιτζήδες και τους φορτηγατζήδες, όπου τα πανεπιστήμια έχουν γίνει γήπεδα για να παίζουν οι φοιτητοπατέρες και οι κομματικές φοιτητικές νεολαίες, όπου οι γιατροί και φαρμακοποιοί μπορούν ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσουν άπειρα προβλήματα που έχουν άμεση σχέση με την υγεία του λαού, όπου οι καθηγητές (το συνδικαλιστικό όργανο των οποίων ελέγχεται από την λεγόμενη παραδοσιακή "αριστερά") βάζουν στα χέρια των μαθητών κάτι μαύρα κουρελάκια για την παρέλαση και που τα δασκάλεψαν πώς να μουντζώσουν προς την πλευρά των εκπροσώπων της πολιτείας και των ενόπλων δυνάμεων...
Δυστυχώς οι δημαγωγοί της αντιπολίτευσης, ανεμίζοντας τη σημαία του λαϊκισμού, κατορθώνουν να παρασύρουν μεγάλες μάζες κι αυτό είναι θλιβερό για την ελληνική κοινωνία. Η αοριστολόγος γενικότητα με την οποία αντιπολιτεύονται δημιουργεί τη νοσηρότητα και το κλίμα της αμφιβολίας. Η άγνοια ευνοεί τους καιροσκόπους.
Και δεν μπορούμε σήμερα να αποσυνδέσουμε την αντιπολιτευτική τακτική κυρίως της Δεξιάς, από τις διαθέσεις του επιχειρηματικού (και ιδιαίτερα εκδοτικού) κατεστημένου που νιώθει το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του, και επιχειρεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει το κλίμα εκείνο που τους βολεύει.
Ας αναλογιστούν όλοι αυτοί που πολεμούν την κυβέρνηση τι πίεση δέχεται αυτή τη στιγμή η χώρα μας από τους Ευρωπαίους ηγέτες που θέλουν να ποδηγετήσουν τους λαούς.
Αν ο Παπανδρέου ενδιαφερόταν για το λεγόμενο "πολιτικό κόστος", θα μπορούσε να πολιτευτεί διαφορετικά. Να γίνει "ένα" με αυτούς που καταγγέλλει. Ομως προτίμησε τον δύσκολο δρόμο της αλήθειας, γιατί πρυτανεύει η αγάπη του στη χώρα και τους Έλληνες. Όλοι εμείς που συνταχθήκαμε (και κριτικά πολλές φορές και θα εξακολουθήσουμε να είμαστε κριτικοί) στο πλάι του τον στηρίζουμε γιατί ο Παπανδρέου πολεμάει το διεφθαρμένο κράτος, τις συντεχνίες και τα οικονομικά συμφέροντα που καθήλωσαν τη χώρα μας στις παρυφές της Ευρώπης.
Θα ήταν απλό να κολακεύσει το λαό, να πάει με τα νερά του, να συνταχθεί με τις συντεχνίες και όλα εκείνα τα παρασιτικά στρώματα που διέφθειραν την ελληνική κοινωνία. Θα μπορούσε να υποκριθεί ότι δεν βλέπει, ότι δεν ακούει και να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προνόμια της εξουσίας. Κι έρχεται ο Αντωνάκης Σαμαράς να τον χαρακτηρίσει "τυχοδιώκτη"! Μα ο Παπανδρέου αρνείται πεισματικά να πολιτεύεται ερήμην του λαού. Τον λαό τον θέλει συμμέτοχο - γι' αυτό άλλωστε και το δημοψήφισμα, που είναι ένα αποτελεσματικό όπλο στα χέρια του λαού, μια διαδικασία άμεσης δημοκρατικής συμμετοχής.
Η αντιπολίτευση δεν θέλει τον λαό συμμέτοχο. Το κάθε κόμμα έχει τους δικούς του λόγους. Η ιστορία θα κρίνει. Θα κρίνει και τον Σαμαρά που ενώ γνωρίζει ότι δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά απ' ό,τι η παρούσα κυβέρνηση, εντούτοις γεμίζει τον λαό με ασύστολα ψέματα και μιλάει για άλλη "συνταγή πολιτικής", για άλλο "μείγμα πολιτικής", χωρίς να διευκρινίζει τι επακριβώς. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είνα να θολώσει την ατμόσφαιρα. Κι από κοντά τον ακολουθούν τα μειράκια της πολιτικής, τύπου Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει την εντύπωση ότι είναι ακόμη μαθητής και ηγείται των... μαθητικών καταλήψεων.
Αλλά ο Τσίπρας όντως συμπεριφέρεται ως μαθητής. Πήγε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για να του πει ότι δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα επεισόδια στην παρ' ολίγον παρέλαση, όπως επίσης ότι δεν ήσαν μέλη (ή κάτι τέτοιο) τοιυ κόμματός του εκείνοι που τον φώναξαν "προδότη" (τον πρόεδρο). Τα πράγματα είναι απλά. Αυτοί που τα έκαναν όλα αυτά ήσαν μέλη των "συνιστωσών" του ΣΥΡΙΖΑ! Ο Τσίπρας παίζει εν ου παικτοίς. Δεν έχει καταλάβει ότι κινδυνεύει η χώρα, όπως επίσης κιι ο Καρατζαφέρης, που προσδοκά οφέλη από την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Κανείς δεν έδωσε συνέχεια στο γεγονός ότι πρόεδρος του ΛΑΟΣ πήγε να προσκτυνήσει το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά. Οι λαλίστατοι τηλε-παρουσιαστές είναι όλο φρου-φρου κι αρώματα με τον Καρατζαφέρη: "κύριε πρόεδρε, και κύριε πρόεδρε..."! Για την ταμπακιέρα ούτε λέξη. Εφτασε στο σημείο μέχρι και ο γλυκανάλατος (πάλαι ποτέ φίλος) Γιάννης Δημαράς να βρίζει ανενδοίαστα τον Παπανδρέου. Θα πει ότι αυτά που εκτοξεύει είναι πολιτικοί χαρακτηρισμοί! Ολοι τους αυτό λένε. Μιλούν πολιτικά!!!! Και βγάζουν μια γλώσσα... παπούτσι κατά του Παπανδρέου.
Δυστυχώς οι ηγέτες της αντιπολίτευσης είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Αυτοί σπέρνουν τον διχασμό. Ακουγα πριν κάποιον πολιτικό της Ν.Δ. στην τηλεόραση να τα έχει βάλει με την κυβέρνηση και θα το έχετε ακούσει πολλές φορές, να επικρίνουν τον Παπανδρέου ότι ΔΕΝ έκανε ούτε μια (1) επένδυση!!! Είναι δυνατό να γίνουν επενδύσεις όταν δεν έχει φροντίσει να δημιουργηθεί το κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον; Ποιος είναι εκείνος ο επιχειρηματίας που θα επενδύσει όταν ακόμα βλέπει ένα κράτος διαλυμένο, διεφθαρμένο, όπου οι συντεχνίες και τα συνδικαλιστικά συμφέροντα πατάνε το κουμπί και σβήνουν τα φώτα ή κλείνουν τη στρόφιγγα και η χώρα δεν έχει βενζίνη ή πετρέλαιο, όπου ο τουρισμός δέχεται ολομέτωπη επίθεση από τους ταξιτζήδες και τους φορτηγατζήδες, όπου τα πανεπιστήμια έχουν γίνει γήπεδα για να παίζουν οι φοιτητοπατέρες και οι κομματικές φοιτητικές νεολαίες, όπου οι γιατροί και φαρμακοποιοί μπορούν ανά πάσα στιγμή να δημιουργήσουν άπειρα προβλήματα που έχουν άμεση σχέση με την υγεία του λαού, όπου οι καθηγητές (το συνδικαλιστικό όργανο των οποίων ελέγχεται από την λεγόμενη παραδοσιακή "αριστερά") βάζουν στα χέρια των μαθητών κάτι μαύρα κουρελάκια για την παρέλαση και που τα δασκάλεψαν πώς να μουντζώσουν προς την πλευρά των εκπροσώπων της πολιτείας και των ενόπλων δυνάμεων...
Δυστυχώς οι δημαγωγοί της αντιπολίτευσης, ανεμίζοντας τη σημαία του λαϊκισμού, κατορθώνουν να παρασύρουν μεγάλες μάζες κι αυτό είναι θλιβερό για την ελληνική κοινωνία. Η αοριστολόγος γενικότητα με την οποία αντιπολιτεύονται δημιουργεί τη νοσηρότητα και το κλίμα της αμφιβολίας. Η άγνοια ευνοεί τους καιροσκόπους.
Και δεν μπορούμε σήμερα να αποσυνδέσουμε την αντιπολιτευτική τακτική κυρίως της Δεξιάς, από τις διαθέσεις του επιχειρηματικού (και ιδιαίτερα εκδοτικού) κατεστημένου που νιώθει το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του, και επιχειρεί απεγνωσμένα να δημιουργήσει το κλίμα εκείνο που τους βολεύει.
Ας αναλογιστούν όλοι αυτοί που πολεμούν την κυβέρνηση τι πίεση δέχεται αυτή τη στιγμή η χώρα μας από τους Ευρωπαίους ηγέτες που θέλουν να ποδηγετήσουν τους λαούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου