Τι έγινε ρε παιδιά;

Έστω συμπολίτης μας, που λείπει από την 25η Οκτωβρίου από τη χώρα και δεν έχει ενημερωθεί για το τι έχει συμβεί, πώς του περιγράφεις τι έγινε αυτές τις μέρες; Αρκεί η φράση "απόλυτος παραλογισμός";

(Ακολουθεί υποθετικός διάλογος με στόχο την καταγραφή των γεγονότων.... Πάντα υποκειμενικά.)

- Κάτσε αναπαυτικά και άκου. Επετεύχθη μία συμφωνία για 50% κούρεμα του χρέους μας.
- Αυτό είναι καλό ή κακό τελικά;
- Μη βιάζεσαι. Την επόμενη ημέρα φαινόταν πολύ κακό. Μιλούσαν όλοι για εθνοπροδοτική σύμβαση, για χρεοκοπία, απίστευτες κραυγές... Κάπως έτσι φτάνουμε στην 28η Οκτωβρίου. Πάει ο Κάρολος Παπούλιας στην παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και αρχίζουν διαμαρτυρίες, τον λένε προδότη, αποχωρεί και η παρέλαση γίνεται με έναν περίεργο τρόπο. Σε όλη την Ελλάδα οι βουλευτές του Πασοκ αποδοκιμάζονται.
- Ωραία για τη συμφωνία σε ρώτησα εγώ.

- Περίμενε. Φτάνουμε Δευτέρα λοιπόν, βρισκόμαστε σε μία κατάσταση που κάποιοι μιλούν ανοιχτά για παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, άρα εκλογές. Από την προηγούμενη εβδομάδα είχαν απαιτήσει βουλευτές, πολιτικές πρωτοβουλίες από τον Παπανδρέου και ανακοινώνει δυο. Δημοψήφισμα και ψήφο εμπιστοσύνης. Και αρχίζει η σφαγή. Ουρλιαχτά για το δημοψήφισμα, επικίνδυνος ανεύθυνος καιροσκόπος ο Παπανδρέου, γαντζωμένος στην καρέκλα. Η Ευρώπη δεν είναι ενήμερη. Τον καλούν λοιπόν στο G20. Εν τω μεταξύ ανεξαρτητοποιείται και η Μιλένα.
- Αυτός ο πολιτικός ογκόλιθος;
- Περίμενε, ανεξαρτητοποιείται η Μιλένα, αρχίζει να απειλεί η Καϊλή, ο Λιντζέρης, βγαίνουν και άλλοι μπροστά, ο Βενιζέλος που τη Δευτέρα εμφανίστηκε υπέρ του δημοψηφίσματος το μαζεύει, τα ΜΜΕ στριγγλάνε, εγκαλούν τον Παπανδρέου. Πάει λοιπόν στις Κάννες και Μέρκελ Σαρκοζύ φανερά εκνευρισμένοι πατάνε πόδι. Δημοψήφισμα ευρώ ή δραχμή.
- Μα καλά πάει καλά ο άλλος και το δέχτηκε;
- Δεν το δέχτηκε, περίμενε έχει πολύ ακόμη. Γυρνάει ο Γιώργος, όλοι μιλάνε για εξευτελισμό, η αμφισβήτηση στο πρόσωπό του είναι στο φουλ και Πέμπτη πρωί βγαίνει ο Σαμαράς και χαρακτηρίζει τη σύμβαση... "αναπόφευκτη". Η σύμβαση την οποία διαπραγματεύτηκε ο Παπανδρέου και το οικονομικό του επιτελείο, αρέσει πλέον και στον Καρατζαφέρη. Εν τω μεταξύ τα ΜΜΕ αλυχτούσαν με τον καιροσκόπο τον ανεύθυνο, που έθεσε σε κίνδυνο την συμφωνία που ο ίδιος πέτυχε, την οποία πριν την εξαγγελία δημοψηφίσματος οι ίδιοι χαρακτήριζαν επαίσχυντη.
- Η απόλυτη υποκρισία δηλαδή...
- Ακριβώς, συνεχίζουμε, είμαστε Πέμπτη πρωί και κάποιοι διαρρέουν οτι ο Παπανδρέου είπε στο Υπουργικό πως είχε ως μόνο σκοπό να εκβιάσει με το δημοψήφισμα, ποιός ό άνθρωπος του "εκλογή από τη βάση" και του opengov, φυσικά μόλις δόθηκε στη δημοσιότητα η ομιλία του στο Υπουργικό, δεν ανασκεύασαν. Δεσμεύεται λοιπόν στο Υπουργικό οτι θα πάρει πρωτοβουλίες για συγκρότηση κυβέρνησης Εθνικής συνεννόησης αμέσως μετά την ψήφο εμπιστοσύνης. Πάει σε ψήφο εμπιστοσύνης κι εκεί που θα τον έριχναν, παίρνει 153.
-153;
- Ναι και η Κατσέλη. Διευκρινίζει λοιπόν οτι συζητάει για κυβέρνηση με άλλον επικεφαλής. Παρ' όλα αυτά δεν έγινε κατανοητό από όλους, ο Σαμαράς ένιωσε προδομένος και ζήτησε εκλογές, έχοντας στο πλάι του Αβραμόπουλο και Δήμα, δεν άκουσε λέει τη λέξη "παραίτηση". Υπό την πίεση όμως της κοινής γνώμης και των ηπίων φωνών, τα πράγματα φτιάχνουν, οι πολίτες περιμένουν και ξεκινάει η συζήτηση. Αρχίζει λοιπόν να παίζει το όνομα του Παπαδήμου.
- Που έπαιζε και το καλοκαίρι για το Υπ. Οικονομικών;
- Ναι. Αρχίζει η συζήτηση και την Κυριακή συναντώνται τα οικονομικά επιτελεία των δυο κομμάτων στα οποία συμμετείχαν εκτός των άλλων, Χρύσανθος Λαζαρίδης και Βενιζέλος και ανακοινώνεται οτι εκλογές θα γίνουν 19 Φεβρουαρίου.
- Καλά με ποιό δικαίωμα;
- Σταμάτα μωρέ και άκου. Αρχίζουν λοιπόν Παπανδρέου και Σαμαράς να ψάχνουν για Πρωθυπουργό. Παίζουν δυνατά Παπαδήμος και Διαμαντούρος, ενώ κάπου στο βάθος ακούγεται και Βενιζέλος.
- Βενιζέλος; Έλεος!
- Δεν τα βρίσκουν τη Δευτέρα γιατί έγινε προφανές οτι έψαχναν για αχυράνθρωπο. Περιορισμένες αρμοδιότητες, συγκεκριμένη ημερομηνία εκλογών, α και ξέχασα να σου πω η ΝΔ δεν ήθελε να συμμετάσχει με πολιτικά στελέχη.
- Και τι ήθελε δηλαδή, να έχει λόγο στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης Πασοκ και στον νέο Πρωθυπουργό;
- Ε κάπως έτσι, εν τω μεταξύ ο Καρατζαφέρης έδωσε ρέστα όλες τις μέρες τη μία έλεγε Σημίτη, την άλλη Καραμανλή και γενικά επέμενε σε πολιτικά πρόσωπα. Ούτε την Τρίτη βρίσκεται λύση και φτάνουμε Τετάρτη να παίζουν έντονα Απόστολος Κακλαμάνης και Φίλιππος Πετσάλνικος.
-Τι εννοείς Φίλιππος Πετσάλνικος;
- Περίμενε, τέλος πάντων φαίνεται οτι ο κύβος ερρίφθη και ο Παπανδρέου βγάζει διάγγελμα και μιλάει για θεσμική λύση στο θέμα του Πρωθυπουργού, άρα Πετσάλνικος. Και αρχίζει ο πανικός ο ίδιος, επανάσταση σε ΝΔ και Πασοκ, ο Καρατζαφέρης πήγε στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών έκατσε 3 λεπτά και μετά φώναζε "δεν θέλω Πετσάλνικο, θέλω Παπαδήμο", όλοι εμείς έξω φρενών. Ναυάγιο λοιπόν. Εν τω μεταξύ ο Πετσάλνικος άκουσε όσα δεν έχει ακούσει μία ζωή... Αρχίζει λοιπόν και παίζει και πάλι έντονα ο Παπαδήμος.
- Να φανταστώ το διαπλεκομενοκάναλο, έχωνε άσχημα ε;
- Δεν μπορείς να φανταστείς. Έβριζαν νυχθημερόν για το δημοψήφισμα, μόλις ακούστηκε το όνομα Πετσάλνικος άρχισαν να χλευάζουν τον εμπνευστή του δημοψηφίσματος, δεν μπορείς να φανταστείς τι λεζάντες πέρασαν.
- Καλά γιατί τέτοια λύσσα;
- Έλα ντε άμα μάθεις πες μου κι εμένα! Και σήμερα να βάλεις να δεις, πάλι για το δημοψήφισμα θα λένε, έτσι ξεκινάει συνεχώς το δελτίο, διασύρουν όσους το εμπνεύστηκαν και απαιτούν από τον Παπανδρέου να ζητήσει συγγνώμη γι' αυτή του την πρωτοβουλία.  Τέλος πάντων και φτάνουμε Πέμπτη, ο Παπαδήμος πάει στο Προεδρικό Μέγαρο και είναι ο νέος μας Πρωθυπουργός.
- Κάτσε εννοείς οτι αλλάξαμε Πρωθυπουργό, χωρίς να ψηφίσουμε;
- Oh yes, λοιπόν άκου και το καλύτερο. Βορίδης είναι πλέον Υπουργός και Ροντούλης, Άδωνις υφυπουργοί.
- Μία ερώτηση έχω να κάνω: Ο Πάγκαλος τι είπε για όλα αυτά; Πες μου την ατάκα που περιμένω να ακούσω!
- Δεν θα το πιστέψεις αλλά είναι ο μόνος που δεν έχει μιλήσει, ήταν στην Κίνα!

Κάπως έτσι απλά και συνοπτικά θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς παραθέτοντας γεγονότα τι συνέβη στη χώρα τις προηγούμενες δυο εβδομάδες. Πλέον έχουμε νέα κυβέρνηση με entries από το ΛΑΟΣ και τη ΝΔ, με νέο Πρωθυπουργό ο οποίος φαίνεται ιδιαίτερα αξιόλογος και θέλουμε όλοι να πετύχει.
Κάπως έτσι ορισμένοι ξεμπέρδεψαν από τον βραχνά που ακούει στο όνομα Γιώργος Παπανδρέου. Έναν άνθρωπο που κατηγορούσαν οτι είναι κολλημένος στην καρέκλα λες και δεν ήταν εκλεγμένος Πρωθυπουργός για 4 χρόνια, έναν άνθρωπο που παραιτήθηκε και κάποιοι το θεωρούν επιτυχία. Ο Σαμαράς το θεωρεί δική του επιτυχία, άλλοι θεωρούν οτι τον έριξε ο κυρίαρχος λαός, ενώ η πραγματικότητα είναι οτι είδαμε σε απευθείας μετάδοση ποιοί τον έριξαν, ή ορθότερο, ποιοί τον οδήγησαν σε παραίτηση.

Ένας άνθρωπος ηπίων τόνων που λοιδωρήθηκε όσοι λίγοι, για τα πάντα. Για τα Ελληνικά του, για το οτι έπεσε μία φορά από ποδήλατο, για το οτι κάνει κανό, για το οτι είναι Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, για την πράσινη ανάπτυξη, για το γεγονός οτι μας έβαλε σε μηχανισμό στήριξης, για τις διαπραγματεύσεις που έκανε, για όσα δεν έκανε, για τις επιλογές σε υπουργούς και συνεργάτες, για τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που προσπάθησε να εισάγει στην άσκηση πολιτικής (εκλογή από τη βάση, opengov, διαύγεια, δημοψήφισμα). Και αυτή ήταν η πιο light κριτική.
Ποιά πράσινη ανάπτυξη Γιώργο στη χώρα του "οικοδομή, αγάπη μου";
Ποιό δημοψήφισμα στη χώρα που όλα τα λύνουν οι πρόωρες εκλογές;

Θα μπορούσε να είχε ένα πολύ άσχημο πολιτικό τέλος, παρ' όλα αυτά οι haters του, του χάρισαν χωρίς οι ίδιοι να το καταλαβαίνουν μία αξιοπρεπή παύση.

Κάποιοι πολέμιοι του νεποτισμού χαίρονται, ας έχουν στο μυαλό τους οτι τα βαριά επίθετα, δημιουργούν τις λιγότερες υποχρεώσεις σε χορηγούς. Ας έχουν επίσης στο μυαλό τους οτι μιλάμε για έναν ακόμη Πρωθυπουργό τον οποίο οι αποκαλούμενοι νταβατζήδες, περιποιήθηκαν δεόντως με την ανοχή μας.

Στο δικό μου το μυαλό ο Παπανδρέου ήταν πάντα ένας προοδευτικός πολιτικός, υπέρμαχος των μεταρρυθμίσεων. Αυτό το θολό τοπίο όμως που δημιουργούσαν οι διάφοροι συμβιβασμοί, δεν άφησε ποτέ κανέναν μας να καταλάβει σε ποιά "σχολή" ακριβώς ανήκε. Στα δύσκολα πίσω στους Παπανδρεϊκούς φρουρούς. Προσωπικά, προτιμώ τους "κηπουρούς", όπως αποκαλούν τα στελέχη που έχουν επιλεγεί από τον ίδιο διάφοροι απαράδεκτοι πεφωτισμένοι. Ήμουν και είμαι υπέρ του δημοψηφίσματος, αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω ποιοί το εισηγήθηκαν, με τι σκεπτικό (το ανέλυσε ο Καστανίδης) και ποιοί έμειναν στην απ' έξω.

Στήριξα τον Γιώργο Παπανδρέου, αναγνωρίζω οτι η κυβέρνησή του έκανε πολλά, οτι δεν του επέτρεψαν οι συνθήκες να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, οτι έχει φάει πολλή λάσπη χωρίς να την αξίζει, δεν ξέρω αν πρέπει να αποσυρθεί, αλλά σίγουρα πρέπει να ξεκουραστεί για ένα χρονικό διάστημα.