Δοκίμασα τις προάλλες να απαντήσω στο ερωτηματολόγιο που ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ντ. Κάμερον έφτιαξε για να μετρήσει την ευτυχία των συμπολιτών που κυβερνά:
1. Είστε ευχαριστημένος από τη ζωή σας;
Με διακυμάνσεις, όπως όλοι, μέχρι τη στιγμή που βρίσκομαι μπροστά σε ένα τέτοιο ερωτηματολόγιο και πρέπει να απαντήσω με ένα «ναι» ή ένα «όχι»: τότε μπαίνω σε κρίση.
2. Πόσο ευχαριστημένοι είστε από την/τον σύντροφό σας;
Η αγάπη δεν σχολιάζεται και προπαντός δεν ζυγίζεται: είναι τόσο ανάλαφρη που μόλις τη βάζεις σε ζυγαριά κάνει φτερά.
3. Τι βαθμό θα βάζατε στη φυσική και πνευματική σας υγεία;
Ασχολούμαι αρκετά με την πρώτη και με απασχολεί η δεύτερη. Με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις θα έβαζα ένα έξι (με το ζόρι) και στα δύο.
4. Εχετε δουλειά και σας αρέσει αυτό που κάνετε;
Μου αρέσει αυτό που κάνω, αλλά μπορεί να έχω χάσει τη δουλειά μου πριν συμπληρώσω αυτό το ερωτηματολόγιο.
5. Είστε ευχαριστημένος με τα λεφτά που παίρνετε;
Εάν σκέφτομαι έναν ανασφάλιστο ντελιβερά, ναι. Εάν σκέφτομαι μια/έναν σταρ της τηλεόρασης, όχι.
6. Πόσες βαθμίδες εκπαίδευσης έχετε ολοκληρώσει;
Πολλές, αλλά όχι αρκετές για να καταλάβω πώς κάποιος είναι τόσα χρόνια στην εξουσία και δηλώνει αντιεξουσιαστής, ενώ κάποιος άλλος δηλώνει ότι ακούει το χλιμίντρισμα της Ιστορίας και δεν μπορεί να ακούσει την κοινή λογική. (Παρεμπιπτόντως, είμαι όλο αυτιά, αλλά το μόνο που ακούω τελευταία είναι το γκάρισμα της Ιστορίας, γι’ αυτό μάλλον νιώθω πιο κοντά στον Νασρεντίν Χότζα παρά στον Μπίσμαρκ.)
7. Εμπιστεύεστε τους πολιτικούς και τη δημόσια διοίκηση;
Παρακαλώ, άλλη ερώτηση. Βλέπω όμως ότι δεν υπάρχουν άλλες. Τότε να σας κάνω και εγώ μια ερώτηση, κύριε ερωτών; Σε έναν κόσμο όπου όλα είναι πλέον αριθμοί γιατί δεν αφήνεις την καρδιά μου ήσυχη να χαρεί και να φοβάται χωρίς στατιστικά στοιχεία (πειραγμένα ή μη); Η ευτυχία είναι αίσθημα, δεν είναι απογραφή...
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ || Γκαζμέντ Καπλάνι - metropolis
1. Είστε ευχαριστημένος από τη ζωή σας;
Με διακυμάνσεις, όπως όλοι, μέχρι τη στιγμή που βρίσκομαι μπροστά σε ένα τέτοιο ερωτηματολόγιο και πρέπει να απαντήσω με ένα «ναι» ή ένα «όχι»: τότε μπαίνω σε κρίση.
2. Πόσο ευχαριστημένοι είστε από την/τον σύντροφό σας;
Η αγάπη δεν σχολιάζεται και προπαντός δεν ζυγίζεται: είναι τόσο ανάλαφρη που μόλις τη βάζεις σε ζυγαριά κάνει φτερά.
3. Τι βαθμό θα βάζατε στη φυσική και πνευματική σας υγεία;
Ασχολούμαι αρκετά με την πρώτη και με απασχολεί η δεύτερη. Με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις θα έβαζα ένα έξι (με το ζόρι) και στα δύο.
4. Εχετε δουλειά και σας αρέσει αυτό που κάνετε;
Μου αρέσει αυτό που κάνω, αλλά μπορεί να έχω χάσει τη δουλειά μου πριν συμπληρώσω αυτό το ερωτηματολόγιο.
5. Είστε ευχαριστημένος με τα λεφτά που παίρνετε;
Εάν σκέφτομαι έναν ανασφάλιστο ντελιβερά, ναι. Εάν σκέφτομαι μια/έναν σταρ της τηλεόρασης, όχι.
6. Πόσες βαθμίδες εκπαίδευσης έχετε ολοκληρώσει;
Πολλές, αλλά όχι αρκετές για να καταλάβω πώς κάποιος είναι τόσα χρόνια στην εξουσία και δηλώνει αντιεξουσιαστής, ενώ κάποιος άλλος δηλώνει ότι ακούει το χλιμίντρισμα της Ιστορίας και δεν μπορεί να ακούσει την κοινή λογική. (Παρεμπιπτόντως, είμαι όλο αυτιά, αλλά το μόνο που ακούω τελευταία είναι το γκάρισμα της Ιστορίας, γι’ αυτό μάλλον νιώθω πιο κοντά στον Νασρεντίν Χότζα παρά στον Μπίσμαρκ.)
7. Εμπιστεύεστε τους πολιτικούς και τη δημόσια διοίκηση;
Παρακαλώ, άλλη ερώτηση. Βλέπω όμως ότι δεν υπάρχουν άλλες. Τότε να σας κάνω και εγώ μια ερώτηση, κύριε ερωτών; Σε έναν κόσμο όπου όλα είναι πλέον αριθμοί γιατί δεν αφήνεις την καρδιά μου ήσυχη να χαρεί και να φοβάται χωρίς στατιστικά στοιχεία (πειραγμένα ή μη); Η ευτυχία είναι αίσθημα, δεν είναι απογραφή...
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ || Γκαζμέντ Καπλάνι - metropolis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου