Καλημέρα. Φίλες και φίλοι, καθώς μπαίνουμε πια στην τελική ευθεία, καθώς απομένουν ελάχιστες ημέρες μέχρι τις κρίσιμες ιστορικές εκλογές της 6ης Μαΐου, είναι υποχρέωσή μας, υποχρέωση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος να παρουσιάσει με συγκροτημένο και υπεύθυνο τρόπο, απευθυνόμενο σε όλους τους Έλληνες πολίτες, απευθυνόμενο στο έθνος, το ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, τη Στρατηγική της Αυτοδύναμης Ελλάδας.
Το πρόβλημά μας δεν είναι να αναπαράγουμε τις συμβατικές αντιδικίες του παλαιού δικομματισμού ούτε να καταβυθιζόμαστε στη μιζέρια μιας μικροπολιτικής αντίληψης των πραγμάτων που έχει οριστικά ξεπεραστεί.
Η Ελλάδα, η πατρίδα μας την περίοδο αυτή δοκιμάζεται, αλλά ταυτόχρονα επικοινωνεί με την ιστορία. Η πολιτική μας πρόταση, όπως έχει παρουσιαστεί ανά κεφάλαιο και όπως κατά ενιαίο και κωδικοποιημένο τρόπο θα παρουσιαστεί σήμερα, είναι η δική μας συμβολή σ' αυτή την πανεθνική προσπάθεια. Εμείς σηκώσαμε το βάρος της εθνικής κρίσης και είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε να το σηκώνουμε εφόσον ο ελληνικός λαός θελήσει κάτι τέτοιο και μας δώσει ρητή και σαφή εντολή.
To πολιτικό πλαίσιο
Ο στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε πριν από οτιδήποτε άλλο ένα καθαρό και σταθερό πολιτικό πλαίσιο για τη διαχείριση της τελικής φάσης της κρίσης. Στόχος μας είναι να περάσουμε από την εφαρμογή στη θαρραλέα υπέρβαση του μνημονίου. Να περάσουμε από τη στενή λωρίδα θεμάτων που καλύπτει το μνημόνιο, στο ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
Στόχος μας είναι η οριστική έξοδος από το μνημόνιο και την εξάρτηση να έχει επιτευχθεί το αργότερο σε τρία χρόνια. Φίλες και φίλοι, έχει ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Διανύσαμε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του δύσκολου και σκληρού δρόμου. Απομένει το τελευταίο μέρος. Ο χρόνος μετράει ανάποδα.
Στόχος μας είναι να θωρακιστεί η Ελλάδα.. Όχι μόνον γιατί αυτό επιβάλλει η εθνική κρίση, αλλά γιατί πρέπει η Ελλάδα μέσα σε ένα εξαιρετικά επισφαλές περιβάλλον, ευρωπαϊκό και διεθνές, να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις επόμενες φάσεις μιας κυλιόμενης ευρωπαϊκής και διεθνούς κρίσης.
Στόχος μας είναι σε τρία το αργότερο χρόνια η Ελλάδα να είναι ένα δημοσιονομικά αυτάρκες και θεσμικά ισοδύναμο μέλος της Ευρωζώνης.
Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να υπάρξουν ορισμένες θεμελιώδεις πολιτικές προϋποθέσεις.
Η πρώτη προϋπόθεση στην οποία ήδη αναφέρθηκα, είναι το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης να υιοθετηθεί από τον ελληνικό λαό. Να υπάρξει, όπως είπα, σαφής απόφαση, καθαρή εντολή, νομιμοποίηση. Το ζήτημα δεν είναι να διαμορφωθεί, όπως και να ΄ναι, μία κυβερνητική πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή.
Δεν κυβερνιέται ο τόπος εύκολα. Δεν κυβερνιέται ο τόπος μέσα από οποιαδήποτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Πρέπει στο ίδιο το εκλογικό σώμα, στην ίδια την κοινωνική βάση, να έχει διαμορφωθεί μια σαφής απόφαση, να έχει δείξει ο ελληνικός λαός την κατεύθυνση προς την οποία θέλουμε να κινηθούμε.
Η δεύτερη προϋπόθεση είναι να επιτευχθεί ο εθνικός, πολιτικός και κοινωνικός συναγερμός, δηλαδή αυτό που ονομάζουμε μια μεγάλη εθνική συμμαχία φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, της υπευθυνότητας, της αλληλεγγύης, των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Ήδη έχουν κατατεθεί τρεις προτάσεις για την κυβέρνηση που μπορεί να προκύψει μετά τις εκλογές. Πρώτη πρόταση είναι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για δική της αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μπορεί ο ελληνικός λαός να την αξιολογήσει. Να κρίνει αν πέρασε ή δεν πέρασε οριστικά η εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων, εάν υπάρχουν κάποιοι που μπορούν μόνοι. Απεδείχθη πάντως από τη δική μας εμπειρία ότι κανείς δεν μπορεί μόνος.
Υπάρχει και δεύτερη πρόταση, και αυτή διατυπώνεται τώρα, φοβούμαι με έλλειψη επίγνωσης, με άγνοια κινδύνου. Είναι η λεγόμενη κυβέρνηση των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, ανεξαρτήτως μάλιστα πολιτικής και ιδεολογικής φυσιογνωμίας, χωρίς κοινό παρονομαστή. Είναι η πρόταση που έχει διατυπώσει ο κ. Τσίπρας, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Και φυσικά, η τρίτη πρόταση, ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας, η προγραμματική συμφωνία των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων όπως ακριβώς την περιέγραψα προηγουμένως, με προγραμματικό θεμέλιο το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που προτείνω σήμερα.
Πρέπει να αποσαφηνίσω εδώ κάτι. Όπως τονίζω και το τονίζω και σήμερα, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένο. Όποιοι πιστεύουν ότι μπορούν αζημίως να τοποθετούνται, ότι μπορεί να δίνουν ψήφο πίεσης ή διαμαρτυρίας με τη σκέψη ότι την επομένη των εκλογών υπάρχει ούτως ή άλλως μια δεδομένη κυβέρνηση και μια δεδομένη πολιτική, κάνουν λάθος.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι δεδομένο και δεν επείγεται να μετάσχει οπωσδήποτε σε ένα κυβερνητικό σχήμα, όποιο και να είναι αυτό, όπως κι αν συγκροτείται, ακόμη και χωρίς νομιμοποίηση. Είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε υπηρεσίες, να αναλάβουμε πολιτικό κόστος.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε ήδη αναλάβει δυσανάλογα μεγάλο πολιτικό κόστος, γιατί ξεκινήσαμε αυτή την προσπάθεια μόνοι μας, ενώ έπρεπε από την αρχή να έχουμε κινητοποιήσει όλες τις εθνικά υπεύθυνες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά εάν υπάρχουν άλλοι έτοιμοι, πρόθυμοι και ικανοί να αναλάβουν το βάρος της διαχείρισης της κρίσης και της εξόδου της Ελλάδας από το μνημόνιο και την εξάρτηση με ασφάλεια, χωρίς κινδύνους για τον πολίτη, για τα εισοδήματα, για τις περιουσίες, για το τραπεζικό σύστημα, για την πραγματική οικονομία, για τις θέσεις εργασίας, ιδού ο δρόμος. Ας τον ακολουθήσουν.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να διαπραγματευθεί με μεγαλύτερη επιτυχία στην Ευρώπη και διεθνώς, πρέπει να αναλάβει συνολικά το βάρος της διαχείρισης αυτής της κρίσιμης τελευταίας φάσης και να παράσχει τις αναγκαίες εγγυήσεις στον ελληνικό λαό ότι θα διασφαλιστούν οι θυσίες του και ότι με ασφάλεια θα οδηγηθεί το έθνος στην έξοδο από την κρίση και όχι σε τραγικές περιπέτειες.
Άρα, πρώτη προϋπόθεση είναι να προστατευθούν, να πιάσουν τόπο, να δημιουργήσουν δυναμική οι μεγάλες θυσίες που ήδη έκανε και κάνει ο ελληνικός λαός. Είναι κρίμα αυτό το επίτευγμα να μην ολοκληρωθεί. Άλλωστε αυτά που σας προτείνουμε, αυτά που σας προτείνω, περικλείουν την ανάγκη για μια διαρκή, ισχυρή διαπραγμάτευση.
Η νέα δανειακή σύμβαση, το νέο πρόγραμμα, η συμμετοχή μας στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη είναι μια διαρκής διαπραγμάτευση. Όλοι αυτοί οι θεσμοί, όλες αυτές οι συμφωνίες, όλες αυτές οι διαδικασίες είναι ένα «ανοιχτό γήπεδο» διαρκούς σκληρής διαπραγμάτευσης. Και σας το λέω εγώ έχοντας εμπειρία προσωπική του τί σημαίνει διαπραγματεύομαι, επαναδιαπραγματεύομαι, διασφαλίζω τον τόπο από κινδύνους.
Έχω δει πολλούς να κρύβονται στα παρασκήνια ή να μένουν στην Ελλάδα έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η διαπραγμάτευση γίνεται εδώ μεταξύ Ελλήνων. Όχι, η διαπραγμάτευση γίνεται εκεί έξω, όταν το μέτωπο είναι ανοιχτό και οι απειλές είναι απροκάλυπτες.
Έτσι η Ελλάδα θα μπορέσει να πάρει μέρος στην αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Έτσι οι καλοί οιωνοί όπως η επικείμενη εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας μπορεί να δημιουργήσουν την ιστορική στιγμή που χρειάζεται η Ευρώπη, προκειμένου να σκεφτεί με πιο δημιουργικό, πιο αισιόδοξο και τελικά πιο αποτελεσματικό τρόπο πώς πρέπει να διαχειριστεί και να υπερβεί την κρίση της.
Η μονοδιάστατη και μονόχρωμη προσέγγιση αποδεικνύεται ότι δεν οδηγεί πουθενά. Η ευρωπαϊκή κρίση ανακυκλώνεται. Αυτό δείχνει η τελευταία εμπειρία χωρών όπως η Ιταλία, η Ισπανία αλλά και η Ολλανδία, η υποδειγματική Ολλανδία που ασκεί κριτική σε όλους.
Το παράδοξο είναι ότι με αυτά που εμείς καταφέραμε τους τελευταίους μήνες, σήμερα έχουμε ένα κόστος δανεισμού που κινείται στο 2% και δεν θα ξεπεράσει το 3,5% ως μέσο όρο, ενώ οι χώρες αυτές δανείζονται με ένα επιτόκιο κοντά στο 6%. Αυτό νομίζω ότι ανάγλυφα αποδίδει τις αντιφάσεις της ίδιας της ευρωπαϊκής πολιτικής.
Προτείνουμε συνεπώς ένα συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ξεκινώντας από την κρίσιμη σημασία των μέτρων του Ιουνίου, που είναι η αφετηρία της νέας αυτής φάσης.
Tο συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση - Η κρίσιμη σημασία των μέτρων του Ιουνίου
Το ολοκληρωμένο σχέδιό μας προβλέπει σταδιακή και ασφαλή αποδέσμευση από το μνημόνιο σε τρία χρόνια, μέχρι το 2015 όπως έχω προτείνει. Αυτή η επέκταση σε τρία χρόνια μέχρι το τέλος του 2015, που όλοι αφήνουν ασχολίαστη ενώ είναι καθοριστικής σημασίας, είναι η αφετηρία όλων των υπολογισμών μας γιατί ότι λέμε το έχουμε μετρήσει λέξη - λέξη.
Αυτό που μας επιτρέπει να μιλάμε σήμερα με αισιόδοξο τόνο και να μπορούμε να διαβεβαιώσουμε τον Έλληνα πολίτη ότι η επάνοδος στη φυσιολογική ζωή, στην ομαλότητα, στην αξιοπρέπεια, στην ασφάλεια είναι κοντά, είναι δίπλα, μπορούμε να την αδράξουμε, είναι πρώτα το γεγονός ότι έχουμε ένα νέο δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το PSI και τη μείωση του χρέους, μετά το νέο πρόγραμμα.
Ότι ,όπως θα σας πω, ανοίγουν οι δυνατότητες να πέσει χρήμα στην αγορά, ανοίγουν οι δυνατότητες να αλλάξουν τα επίπεδα ρευστότητας. Ότι στην πραγματικότητα μπορούμε τώρα να μιλήσουμε για πρώτη φορά για ένα σταθερό - για 10 χρόνια - νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Και βεβαίως γιατί τώρα είμαστε στο κρίσιμο σημείο από το οποίο μπορούμε να κινήσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές με πίστη, με εμπειρία, με δυναμισμό, με ριζοσπαστική διάθεση, χωρίς αμφιθυμίες και ταλαντεύσεις.
Έχω παρουσιάσει πολλές φορές τις δεσμεύσεις μας και τις εγγυήσεις μας για τα μέτρα του Ιουνίου. Καμιά Ελληνίδα, κανένας Έλληνας δεν πρέπει να ζει με το φόβο των μέτρων του Ιουνίου. Δεσμευόμαστε και εγγυόμαστε γνωρίζοντας τι λέμε.
Πρώτον, ότι δεν πρόκειται να επιβληθούν νέοι φόροι. Αντιθέτως, θα πάμε στη σταδιακή αφαίρεση εκτάκτων φόρων, εισφορών και τελών με τον τρόπο και τη σειρά που θα παρουσιάσω.
Δεύτερον. Δεν θα θιγούν χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι.
Τρίτο. Δεν θα γίνουν οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.
Αντίθετα, τέταρτο, η έμφαση θα δοθεί στις διαρθρωτικές αλλαγές για μικρότερο και λιγότερο δαπανηρό κράτος, για άνοιγμα επαγγελμάτων και αγορών, για ελεύθερη πρόσβαση όλων στην οικονομική και παραγωγική δραστηριότητα.
Δύο παραδείγματα: Όταν μειώνουμε τη φαρμακευτική δαπάνη από τα 7 δις στα 3,5 και προχωράμε, κάνουμε μια πολύ μεγάλη διαρθρωτική αλλαγή. Προστατεύουμε το δημόσιο χρήμα και το εισόδημα, ιδίως των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Όταν αλλάζουν οι όροι και το κόστος προκειμένου να αποκτήσει κάποιος μια άδεια φορτηγού δημόσιας χρήσης, αλλάζουμε τα δεδομένα της αγοράς, του κόστους μεταφοράς, της εμπορίας τελικά και διακίνησης αγαθών.
Πώς πετυχαίνουμε το σπάσιμο του φαύλου κύκλου; Πώς μπορούμε να ανασχέσουμε την ύφεση και να περάσουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, στη μείωση της ανεργίας, γιατί αυτό είναι που πονάει, στην αύξηση της απασχόλησης
Οι βασικές προϋποθέσεις της ανάπτυξης, γιατί η ανάπτυξη δεν είναι μια λέξη, δεν είναι μια ευχή, δεν είναι μια ρητορεία, είναι όλα όσα έγιναν ως τώρα στο δημοσιονομικό και χρηματοοικονομικό επίπεδο. Αυτή είναι η πρώτη δέσμη , η θεμελιώδης συνεισφορά μας στην ανάπτυξη.
Πρώτο στοιχείο. Μείωση του δημοσίου χρέους, βιωσιμότητα του χρέους, δημοσιονομική σταθερότητα.
Δεύτερο στοιχείο. Μικρότεροι τόκοι κάθε χρόνο, μικρότερο ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους.
Τρίτο στοιχείο. Χρηματοοικονομική σταθερότητα, σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, όχι χάρη των μεγαλομετόχων των Τραπεζών ή των Διοικήσεων των Τραπεζών αλλά προς όφελος των καταθετών, προς όφελος των επιχειρήσεων, προς όφελος των νοικοκυριών. Άλλωστε οι Τράπεζες περιέρχονται στο χαρτοφυλάκιο και τον στρατηγικό έλεγχο του δημοσίου. Δεν μετατρέπονται σε ΔΕΚΟ της 10ετίας του '80, αλλά υπογράφουν σύμφωνα ρευστότητας και ανάπτυξης με το ελληνικό δημόσιο, που είναι υποχρεωμένες να εφαρμόσουν.
Τέταρτο στοιχείο, η ίδια η νέα δανειακή σύμβαση και το πρόγραμμα στήριξης που δίνει την άνεση στην Ελλάδα να νιώθει ασφαλής μέχρι την επάνοδό της στις αγορές, όποτε και αν επιτευχθεί η επάνοδος αυτή. Πιστεύουμε ότι θα επιτευχθεί νωρίτερα από ότι προβλέπουν.
Και βέβαια, τελευταία κρίσιμη προϋπόθεση αυτή που ήδη ανέφερα, η ρευστότητα, για την οποία θα σας μιλήσω κάπως πιο αναλυτικά.
Υπάρχει όμως και μια άλλη δέσμη προϋποθέσεων, πολιτικών προϋποθέσεων. Γιατί χωρίς πολιτική σταθερότητα και ισχυρή πολιτική διεύθυνση η πατρίδα μας δεν μπορεί να πορευτεί.
Πολιτικά είναι σε μεγάλο βαθμό τα αίτια της κρίσης. Το αρχηγικό και πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο οργάνωσης των κομμάτων και των κυβερνήσεων ευθύνεται για την έλλειψη προνοητικότητας, γιατί χάσαμε πολλά κρίσιμα παιχνίδια σε αυτό τον δύσκολο αγώνα.
Όμως τώρα κινδυνεύουμε να πάθουμε το αντίστροφο. Η οικονομική κρίση να μετατραπεί σε πολιτική και η ανεξέλεγκτη πολιτική κρίση να καταστήσει ακόμη βαθύτερη την οικονομική κρίση. Είναι και αυτό ένας άλλος φαύλος κύκλος που πρέπει να σπάσουμε.
Τρίτη δέσμη προϋποθέσεων. Αποκατάσταση της διεθνούς εμπιστοσύνης και δεν αναφέρομαι στις περιβόητες αγορές τις απρόσωπες, τις πιεστικές που έχουν κερδίσει τον αγώνα, δυστυχώς, σε σχέση με τα κράτη και τους Διεθνείς Οργανισμούς.
Δεν αναφέρομαι στους oίκους αξιολόγησης. Αναφέρομαι σε πολύ πρακτικά πράγματα. Στο να γίνονται αποδεκτές οι εγγυητικές επιστολές που χορηγούν οι ελληνικές Τράπεζες. Στο να συμμετέχουν ελληνικές και ξένες Τράπεζες και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων στα χρηματοοικονομικά σχήματα των μεγάλων συμβάσεων, των μεγάλων προγραμμάτων, των έργων του ΕΣΠΑ, τα οποία έχουν μπλοκαριστεί και καθηλωθεί, ακριβώς λόγω του χρηματοοικονομικού προβλήματος της χώρας. Αλλιώς θα είχαν προχωρήσει οι αυτοκινητόδρομοι, θα είχαμε πολύ μεγάλη απορροφητικότητα, που ήδη είναι μεγάλη, γιατί το 3% του 2009 ξεπερνάει ήδη το 35% και εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο.
Η επόμενη δέσμη προϋποθέσεων αφορά την ασφάλεια δικαίου που προσέχει κάθε επενδυτής, Έλληνας και ξένος. Εδώ εντάσσεται και το σταθερό για 10 χρόνια Εθνικό Φορολογικό Σύστημα.
Η φιλοαναπτυξιακή δημόσια διοίκηση και μια δικαιοσύνη που λειτουργεί και απονέμεται είναι κρίσιμα ζητήματα, για τα οποία θα μιλήσω.
Σαφείς χρήσεις γης, ολοκληρωμένος χωροταξικός σχεδιασμός με σεβασμό στην προστασία του περιβάλλοντος και στήριξη των τοπικών κοινωνιών, που αντιλαμβάνονται ότι χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει απασχόληση, δεν κινείται ο τροχός της τοπικής οικονομίας.
Όλα αυτά πρέπει να συνοδεύονται από απλές πρακτικές λύσεις, βασισμένες στην κοινή λογική για να σπάσουν μικροί ή μεγαλύτεροι γόρδιοι δεσμοί.
Το ζήτημα δεν είναι -για να δώσω ένα και μόνο παράδειγμα- η ταχύτητα στη σύσταση ενός νομικού προσώπου, μιας εταιρείας παλιάς ή νέας μορφής, ανώνυμης ετερόρρυθμης, ιδιωτικής κεφαλαιουχικής, όπως προβλέπει τώρα ο νόμος. Το πρόβλημα είναι η άμεση εγκατάσταση και έναρξη λειτουργίας της πραγματικής επιχείρησης και αυτό μπορεί να διασφαλιστεί με την αντιστροφή του τεκμηρίου στις σχέσεις με τη Διοίκηση. Η άδεια να θεωρείται ότι έχει δοθεί λίγες μέρες μετά την υποβολή του ολοκληρωμένου φακέλου με ευθύνη των μηχανικών και αλλων τεχνικών συμβούλων του ενδιαφερομένου και ο έλεγχος να έπεται.
Το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα
Όλα αυτά, όπως είπα, προϋποθέτουν ένα νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Η Ελλάδα δεν έχει αποκτήσει, δυστυχώς ποτέ ώς τώρα, κατά τη διάρκεια του βίου του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ένα ολοκληρωμένο, σταθερό, εύληπτο, απλό, λειτουργικό φορολογικό σύστημα με σαφή αναπτυξιακό και κοινωνικό προσανατολισμό.
Δεν μας πιστεύει ο κόσμος όταν ακούει πως μπορούμε να πάμε σε ένα τέτοιο φορολογικό σύστημα. Χρειάζεται να σπάσουμε αυτή τη δυσπιστία και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ευρύτατη πολιτική συναίνεση και συμφωνία. Είναι κρίμα, που αποχώρησε από το διάλογο τελευταία στιγμή, λίγες μέρες πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου η Νέα Δημοκρατία. Φοβούμαι ότι το έκανε γιατί ήθελε να αξιοποιήσει την προεκλογική δημαγωγία ανεξέλεγκτα. Τέλος πάντων.
Κατ' αρχάς έχουν τεράστια σημασία οι αλλαγές που ήδη έγιναν και πρέπει να προωθηθούν στην φορολογική Διοίκηση. Ακούει ο κόσμος για σύλληψη της φοροδιαφυγής, για μείωση της παραοικονομίας, πάταξη του λαθρεμπορίου, πλήρη αξιοποίηση της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων και των πολλαπλών διασταυρώσεων και πάλι δυσπιστεί.
Πρέπει όμως να καταλάβει ότι έχει συντελεστεί από τον Ιούλιο του '11 μια σημαντική αλλαγή: η άρση του τραπεζικού απορρήτου. Είναι το αυγό του Κολόμβου. Και έχουμε ήδη πολλά προγεφυρώματα προς το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα.
- Άλλαξε ο τρόπος Διοίκησης και λειτουργίας των 30 μεγάλων ΔΟΥ που καλύπτουν το 90% της φορολογητέας ύλης,
- Δημιουργήθηκε η μονάδα μεγάλων φορολογουμένων, η ηλεκτρονική ΔΟΥ, άρχισε η επιλογή ελεγκτών με αξιοκρατικά κριτήρια και συμβόλαιο αποδοτικότητας.
- Λειτουργεί η Επιτροπή διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών.
- Οργανώνεται μηχανισμός φορολογικής διαιτησίας
- Επιταχύνθηκαν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης οι φορολογικές δίκες
- Προβλέπεται πλέον το φορολογικό πιστοποιητικό από ιδιώτες Ορκωτούς Ελεγκτές και αυτό επεκτείνεται και στις μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, χωρίς κόστος.
Φίλες και φίλοι, είναι πραγματικά ανιστόρητο να διολισθήσει κανείς σε μικροκομματικές προεκλογικές υποσχέσεις για μειώσεις φόρων και συντελεστών.
Αυτό που εμείς υποσχόμαστε και είναι έτοιμο, είναι η άμεση κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και η αντικατάστασή του από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών, εντεταγμένους στον κορμό του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος. Έτσι αποφεύγονται παράλογα και εξοντωτικά πρόστιμα.
Εμείς προβλέπουμε κίνητρα συμμόρφωσης ώστε να εμπεδωθεί η αντίληψη στον κόσμο ότι το νόμιμο συμφέρει.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο κόσμος πιέζεται από αυτό που έγινε στη φορολογική νομοθεσία τα τρία τελευταία χρόνια. Κάτι, που ήταν αναμφίβολα σκληρό, σε πολλά σημεία άδικο, αλλά δυστυχώς αναγκαίο για λόγους ταμειακούς ,για λόγους ταμειακής επιβίωσης της χώρας.
Άρα, αυτό που προέχει, είναι να δούμε πώς μπορεί ο Έλληνας πολίτης να απαλλαγεί σταδιακά από αυτές τις έκτακτες φορολογικές επιβαρύνσεις, που προκύπτουν από την κρίση. Τώρα που η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ολοκληρωθεί κατά περισσότερο από τα 2/3, τώρα που μειώθηκε το χρέος και διασφαλίστηκε η βιωσιμότητά του, τώρα που εγκρίθηκε το νέο πρόγραμμα, δημιουργούνται οι νέες συνθήκες στις οποίες ήδη αναφέρθηκα: στην αύξηση της ρευστότητας, στη μείωση της αβεβαιότητας, στις διαρθρωτικές αλλαγές.
Όλα αυτά μπορούν να οδηγήσουν πράγματι την οικονομία σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και άρα σε αύξηση των φορολογικών εσόδων, επειδή οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά θα αρχίσουν να αποκτούν σταδιακά την άνεση να εκπληρώνουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Θα αυξηθεί επίσης η ζήτηση και αυτό θα αλλάξει τον κύκλο εργασιών και τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους.
Αυτές οι εξελίξεις μας επιτρέπουν να προχωρήσουμε σε σταδιακές -το επαναλαμβάνω για να είμαι ακριβής και υπεύθυνος- μειώσεις της φορολογίας και επιπλέον σε σταδιακή μείωση -γιατί αυτό πονάει τις επιχειρήσεις και άρα την απασχόληση- του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό με τη σειρά του θα έχει πολύ θετικά αποτελέσματα στην επίτευξη θετικών ρυθμών ανάπτυξης και στη δυνατότητα φορολογικής συμμόρφωσης.
Χρησιμοποιούμε δυο κριτήρια ως οδηγούς για να καθορίσουμε τις προτεραιότητές μας ως προς την σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών:
Πρώτο κριτήριο το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που έχει για την οικονομία κάθε κίνηση. Το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που έχει για την ανάπτυξη κάθε κίνηση, σε σχέση με τη φορολογία. Το κριτήριό μας είναι οι πολλαπλασιαστές που χρησιμοποιεί στις αναλύσεις του ο ΟΟΣΑ. Από τους πολλαπλασιαστές των εσόδων μεγαλύτερο θετικό αποτέλεσμα στην ανάπτυξη έχει αυτός του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Ακολουθεί αυτός των εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση και έπεται στην τρίτη θέση αυτός των έμμεσων φόρων.
Το δεύτερο κριτήριό μας είναι η φορολογική δικαιοσύνη και η αποφυγή φορολογικών στρεβλώσεων.
Με βάση τα παραπάνω κριτήρια μπορούμε να προχωρήσουμε παράλληλα με τη σταδιακή επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και άρα τη βελτίωση των ρυθμών ανάπτυξης, στη σταδιακή μείωση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών με την εξής σειρά:
1. Σταδιακή ανάκληση της εισφοράς αλληλεγγύης ύψους 1 έως 4% επί του συνόλου του δηλωθέντος εισοδήματος. Η εισφορά αυτή που αποτελεί ουσιαστικά ένα σοβαρό πρόσθετο φόρο εισοδήματος, με το που αφαιρείται μπορεί να έχει μεγάλο πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, γιατί αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα.
2. Μείωση του μη μισθολογικού κόστους ,για το οποίο μίλησα, των ασφαλιστικών εισφορών, κατά 5 μονάδες, δηλαδή περίπου κατά 10% του συνολικού ύψους. Η μείωση αυτή με δεδομένο ότι το μη μισθολογικό κόστος είναι ήδη πολύ υψηλό στην Ελλάδα, θα δώσει σημαντικά κίνητρα για αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας. Θα επιτρέψει να ενταχθούν στο σύστημα επιχειρήσεις που εισφοροδιαφεύγουν. Ο ενιαίος μηχανισμός είσπραξης φόρων και τελών θα βοηθήσει καταλυτικά. Έτσι, μέσα από την ίδια την ομαλή λειτουργία του συστήματος, διασφαλίζουμε τα έσοδα των Ταμείων και ταυτόχρονα απαλλάσσουμε τις επιχειρήσεις και μάλιστα τις συμμορφούμενες επιχειρήσεις από ένα πολύ σημαντικό βάρος.
3. Η μετάβαση από το Ειδικό Τέλος Ακινήτων που εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ -και για το οποίο τέλος δεν κόπηκε το ηλεκτρικό ρεύμα σε κανένα σπίτι που έχει αδυναμία και πραγματική ανάγκη- σε έναν ενιαίο προοδευτικό φόρο ακίνητης περιουσίας. Η θεσμοθέτηση του Ειδικού Τέλους μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, έγινε όπως θυμάστε το Σεπτέμβριο αναγκαστικά, ως μέτρο άμεσης απόδοσης, λόγω των εκτάκτων συνθηκών που επικρατούσαν.
4. Η μείωση των έμμεσων φόρων και κυρίως των συντελεστών του ΦΠΑ. Αλλά αυτό θα γίνει και πάλι σταδιακά ,μετά λόγου γνώσεως. Ήδη μειώθηκαν με δραστικό τρόπο οι συντελεστές στον τουρισμό, έχουμε δεσμευτεί για μειωμένους συντελεστές, τους κατώτερους δυνατούς ,στο σύνολο των αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, ζωοτροφές και τα λοιπά), ενώ δεδηλωμένη επιδίωξή μας είναι να επανέλθει ο συντελεστής του ΦΠΑ στην εστίαση στα προηγούμενα επίπεδά του.
Θυμίζω εδώ ότι η φορολογία επιχειρήσεων που ήταν το 2009 στο 25%, μειώθηκε το 2011 στο 20%. Υπολογίζουμε ότι οι επιχειρήσεις ωφελούνται σημαντικότερα από τις μειώσεις των ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% από ότι αν μειώναμε το συντελεστή φόρου εισοδήματος Νομικών Προσώπων, ενώ το επόμενο βήμα θα γίνει ανάλογα με την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και σε συνδυασμό βέβαια με τους συντελεστές φορολογίας φυσικών προσώπων. Στη χώρα μας μόνο 25.000 πρόσωπα δηλώνουν δυστυχώς έως σήμερα φόρο εισοδήματος άνω των 100.000.
Το συνολικό κόστος αυτών των μέτρων ,όπως το έχουμε υπολογίσει, δεν ξεπερνά το 1% του ΑΕΠ και μπορεί να απορροφηθεί εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που αναφέραμε ,δηλαδή βελτίωση ρυθμών ανάπτυξης, προσέγγιση προς τους δημοσιονομικούς στόχους.
Το εθνικό παραγωγικό μοντέλο
Είναι προφανές όμως, ότι για να βελτιώσουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης πρέπει να αλλάξουμε το ίδιο το εθνικό παραγωγικό μοντέλο. Το αναπτυξιακό μοντέλο που λειτούργησε τα προηγούμενα 38 χρόνια και το οποίο σε μεγάλο βαθμό είχε προκύψει τυχαία, κατέληξε να είναι βασισμένο στη δημόσια και την ιδιωτική κατανάλωση μέσω δανεισμού. Οδήγησε σε ένα πρωτοφανές για τα διεθνή δεδομένα έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. 15% ήταν το έλλειμμα αυτό το 2007 όταν η αμέριμνη Ελλάδα γιόρταζε το έτος ανταγωνιστικότητας! Αυτό το μοντέλο έχει αυτοακυρωθεί, έχει οδηγηθεί στα όριά του και είναι αναμφίβολα η βασική διαρθρωτική αιτία της κρίσης που βιώνουμε ως έθνος.
Χρειαζόμαστε συνεπώς ένα νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο, που αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Δυο είναι οι βασικές ενδογενείς πηγές ανάπτυξης: ο τόπος και οι άνθρωποι.
Ο τόπος τι σημαίνει; Σημαίνει γεωγραφική θέση. Αυτό συνδέεται με τα πάντα από την εξωτερική πολιτική μέχρι την πολιτική δικτύων και αγωγών. Γεωγραφική θέση, ιστορία, πολιτισμός, τοπίο, οικιστική ανάπτυξη, ορυκτός πλούτος, αγροτική παραγωγή, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργειες, τουρισμός, ναυτιλία, ενέργεια από το λιγνίτη και τα υδροηλεκτρικά μέχρι τις έρευνες για υδρογονάνθρακες και από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική και ηλιακή) μέχρι τους αγωγούς και τα διασυνδεδεμένα συστήματα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Άνθρωποι σημαίνει διανοητικό κεφάλαιο, εκπαίδευση, κατάρτιση, έρευνα, καινοτομία, υπηρεσίες υγείας και πολλά άλλα πράγματα.
Άρα το Εθνικό Παραγωγικό Μοντέλο ξεκινά από την επιστροφή στην ύπαιθρο, την αναγέννηση της πρωτογενούς παραγωγής. Συνεχίζει με την καινοτομία,
την αξιοποίηση του διανοητικού κεφαλαίου, την ανακοπή της φυγής κεφαλαίων και επεκτείνεται στα κλασικά γόνιμα πεδία: τουρισμός, ναυτιλία, ενέργεια, αξιοποίηση ορυκτού πλούτου.
Είδα τον κ. Σαμαρά στην πλατφόρμα του Πρίνου, απλώς να σημειώσω ότι ο Πρίνος λειτουργεί τα τελευταία 13 χρόνια επειδή είχα την ευκαιρία, ως Υπουργός Ανάπτυξης το 1999, να παραχωρήσω την εκμετάλλευση στους ίδιους τους εργαζομένους του Πρίνου, αλλιώς δεν θα υπήρχε ο Πρίνος τώρα.
Τεχνολογία της πληροφορίας και της επικοινωνίας. Νέοι δυναμικοί τομείς στους οποίους αναφέρθηκα όπως οι ιχθυοκαλλιέργειες και τα γενόσημα και βεβαίως ενίσχυση της εξωστρέφειας, έμφαση στις περιφερειακές αναπτυξιακές ταυτότητες, όλες οι περιφέρειές μας, από τη Θράκη ώς την Κρήτη, έχουν τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα. Μπορούν και πρέπει να διαμορφώσουν μόνες τους, με τη βοήθεια της πολιτείας, την δική τους ξεχωριστή και σαφή περιφερειακή αναπτυξιακή ταυτότητα.
Και όλα αυτά φυσικά αποτυπώνονται στη φορολογική και την αναπτυξιακή νομοθεσία, στις σχέσεις του κράτους με το τραπεζικό σύστημα, στις προτεραιότητες των δημοσίων επενδύσεων και του ΕΣΠΑ.
Με την επιστολή που έστειλα πριν λίγες ημέρες στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον κ. Μπαρόζο έθεσα πέντε κρίσιμα θέματα τα οποία εν μέρει έλαβε υπόψη της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην ανακοίνωσή της. Έχουμε μεγάλα προβλήματα με την κοινοτική γραφειοκρατία, με τις κρατικές ενισχύσεις. Θέλουμε μεγαλύτερη ώθηση στην εμπροσθοβαρή καταβολή των κονδυλίων όλων των διαρθρωτικών ταμείων και ιδίως του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την ανεργία των νέων. Θέλουμε περισσότερα χρηματοδοτικά εργαλεία για παροχή ρευστότητας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θέλουμε να ξεμπλοκαριστούν τα υφιστάμενα προγράμματα του ΕΣΠΑ που είναι σε ύπνωση.
Και βεβαίως, θα αναφερθώ στα προγράμματα για την ανεργία των νέων.
Οι ιδιωτικοποιήσεις
Άμεσα συνδεδεμένο με το νέο Εθνικό Παραγωγικό Μοντέλο είναι το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων από το οποίο προγραμματίζεται να αντληθούν τα επόμενα χρόνια 19 δισεκατομμύρια ευρώ ως δημοσιονομικό έσοδο. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων όμως δεν έχει ταμειακό, αλλά αναπτυξιακό χαρακτήρα.
Στόχος δεν είναι η εκποίηση, αλλά η αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου που διατηρεί το στρατηγικό έλεγχο όλων των κρίσιμων υποδομών και δικτύων.
Κάθε ιδιωτικοποίηση είναι συνεπώς στην δική μας αντίληψη ένα επενδυτικό σχέδιο που δημιουργεί συνέργειες, θέσεις εργασίας, εισροή κεφαλαίων από το εξωτερικό.
Ήδη υπάρχουν πολύ θετικά δείγματα συμμετοχής και ενδιαφέροντος στις διαγωνιστικές διαδικασίες του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων που κινήθηκαν μετά το PSI και την αλλαγή του δημοσιονομικού πλαισίου της χώρας:ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Ελληνικό, κοκ.
Νέα έργα υποδομής
Ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα είναι νέα έργα υποδομής που σε συνδυασμό με την αλλαγή των επιπέδων ρευστότητας μπορούν να λειτουργήσουν ως οι μοχλοί που θα κινήσουν πραγματικά την οικονομία και την απασχόληση.
Υπολογίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια η Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιήσει επενδύσεις σε μεγάλα έργα, σε υποδομές, που ξεπερνούν τα 55 δις ευρώ. Όχι ως δημόσια επένδυση, όχι μόνο μέσα από το ΕΣΠΑ και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αλλά έχουμε τις παραχωρήσεις, έχουμε πολλές κρίσιμες ιδιωτικές επενδύσεις. Αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια, αναπλάσεις, τουρισμός, διαχείριση αποβλήτων και απορριμμάτων, διαχείριση υδάτων. Όλα αυτά μπορούν να ξεπεράσουν τα 25 δισεκατομμύρια.
Και ο μεγάλος όγκος, επενδύσεις στην ενέργεια. Σε κάθε μορφή ενέργειας που μπορεί να ξεπεράσουν τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ξεκινάμε όμως από την αγροτική πολιτική, γιατί η διεύρυνση της παραγωγικής βάσης πρέπει να ξεκινήσει από τον πρωτογενή τομέα.
Αγροτική Πολιτική
Το σημερινό τραγικό έλλειμμα του ισοζυγίου εμπορικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα πρέπει σε τρία χρόνια να αντιστραφεί και να γίνει θετικό μέσα από την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά και μέσα από τη διασφάλιση της διατροφικής αυτάρκειας της χώρας. Η Ελλάδα δυστυχώς αυτή τη στιγμή εισάγει το 85% των τροφίμων και το 90% των ζωοτροφών.
Η νέα αγροτική πολιτική είναι μια τεράστια δεξαμενή απασχόλησης θέσεων εργασίας.
Η νέα αγροτική πολιτική συνδέεται με το διατροφικό μοντέλο και άρα με την πολιτική υγείας και την πρόληψη των σύγχρονων ασθενειών.
Θεμέλιο της νέας πολιτικής είναι η επιστροφή στην ύπαιθρο που πρέπει να ενθαρρυνθεί και αυτό αφορά κυρίως νέους μορφωμένους ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής και να επιδοθούν στην αγροτική επιχειρηματικότητα όπου υπάρχουν εξαιρετικά μεγάλες προοπτικές.
Ένας βουλευτής Επικρατείας υποψήφιός μας,ο Φραγκίσκος Μπριλλάκης συμβολίζει ακριβώς αυτό. Ήδη έχουν διασφαλιστεί 400 εκατομμύρια ευρώ για την ενθάρρυνση των νέων να γυρίσουν στην ύπαιθρο. 200 εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση μικρομεσαίων μεταποιητικών αγροτικών επιχειρήσεων.
Αλλά ο μεγάλος μοχλός είναι η παραχώρηση δωρεάν αγροτικής εύφορης γης σε νέους ανθρώπους. Αυτό έχει αρχίσει να γίνεται, έγινε, θα γίνει με πολύ πιο εντατικούς ρυθμούς.
Χρειαζόμαστε όμως και θεσμικά εργαλεία: τις περιφερειακές αγροτικές συμπράξεις που μπορούν να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση, την τυποποίηση, τη μεταποίηση, την πιστοποίηση, την προβολή και προώθηση των προϊόντων.
Ειδικότεροι μηχανισμοί είναι οι κλαδικοί συνεταιρισμοί. Ο πρώτος για το ελαιόλαδο έγινε. Έτσι αναβαθμίζεται στην πράξη το συνεταιριστικό κίνημα.
Δημιουργείται το Ταμείο Ενίσχυσης Αγροτών και Αγροτικών Επιχειρήσεων που παίρνει 150 εκ. από το πρόγραμμα «Μπαλτατζής» και μοχλεύει 500 σε συνεργασία με τις τράπεζες.
100 εκ. ευρώ από το πρόγραμμα «Μπαλτατζής» διατίθενται ως κίνητρα πρώτης εγκατάστασης για νέους αγρότες.
Διασφαλίζεται -το επαναλαμβάνω και το εγγυώμαι- πλήρως η υπέγγυα αγροτική γη στην Αγροτική Τράπεζα.
Με την κάρτα αγρότη - καταναλωτή θεσμοθετείται το αγροτικό πετρέλαιο ώστε με την εξομοίωση της φορολογίας καυσίμων να μην επιβαρυνθεί ο αγρότης ,όπως δεν θα επιβαρυνθεί και ο κάτοικος των περιοχών με χαμηλές θερμοκρασίες και μεγάλη κατανάλωση.
Φυτοφάρμακα, λιπάσματα και όλα τα αγροτικά εφόδια ,ήδη είπαμε ότι τοποθετούνται στο χαμηλότερο συντελεστή του ΦΠΑ, αλλά αυτό πρέπει να συνδυαστεί με άλλες, καλές καλλιεργητικές πρακτικές που αναβαθμίζουν την ποιότητα των προϊόντων, χωρίς σπατάλη νερού και κατάχρηση φυτοφαρμάκων.
Έχουμε ήδη θέσει σε κίνηση τα δημοπρατήρια συμβατικά και ηλεκτρονικά.
Ενώ η ηλεκτρονική πλατφόρμα απευθείας συναλλαγής μεταξύ παραγωγού, λιανέμπορου και καταναλωτή αξιοποιεί την θετική εμπειρία του κινήματος της πατάτας για να σπάει το κύκλωμα εμπορίας αγροτικών προϊόντων.
Ανάπτυξη-Ρευστότητα
Η καρδιά όμως του προβλήματος της ανάπτυξης είναι η ρευστότητα. Το χρήμα είναι το αίμα της αγοράς. Ανάπτυξη λοιπόν σημαίνει χρήμα στην αγορά. Υπενθυμίζω πολύ συνοπτικά τα εννέα μέτρα στα οποία έχω δεσμευθεί για τη διοχέτευση ρευστότητας.
Αυτά τα μέτρα όταν τα αθροίζουμε, βλέπουμε ότι μπορούν να δώσουν στην αγορά τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια τα επόμενα τρία χρόνια, 25% του ΑΕΠ και είναι μετρημένα αυτά με πολύ αυστηρό τρόπο και σε συνεργασία με την τρόικα.
Η πρώτη ενότητα αφορά το τραπεζικό σύστημα:
1. Από τα περίπου 50 δις που θα διατεθούν για την ανακεφαλοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ένα σοβαρό τμήμα, ας υπολογίσουμε το λιγότερο 20 δις, θα διοχετευθεί στην αγορά μέσα από τα σύμφωνα ρευστότητας που υπογράφουν οι τράπεζες με το ελληνικό δημόσιο το οποίο είναι ο βασικός μέτοχός τους και ασκεί το στρατηγικό έλεγχο.
2. Η σταθεροποίηση του συστήματος επιτρέπει να γίνει πραγματικότητα το κίνημα της επιστροφής του καταθέσεων που αποσύρθηκαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Αυτές υπολογίζονται σε 70 δις ευρώ, η επιστροφή ενός σημαντικού ποσοστού αλλάζει τα επίπεδα ρευστότητας και πιστωτικής επέκτασης. Υπολογίζω με μεγάλη μετριοπάθεια ότι άλλα 10 δισεκατομμύρια θα διοχετευθούν στην αγορά μέσα από την επιστροφή των καταθέσεων.
3. Στόχος είναι άλλωστε η αποκλιμάκωση των επιτοκίων χορηγήσεων και η διατήρηση του πλαφόν στις επιχειρήσεις που διευθετούν και εξυπηρετούν τα δάνειά τους.
4.Έχω μιλήσει για την ανάγκη άμεσης αλλαγής των κανόνων του Τειρεσία ώστε να προσαρμοστούμε στην κρίση, να μην μπαίνει στη black list ένας επιχειρηματίας επειδή είχε μια άτυχη στιγμή. Για παράδειγμα μια μικρή ακάλυπτη επιταγή.
Δεύτερη ενότητα είναι:
5. Το Ενιαίο Ταμείο Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης στο οποίο αποκτούν πλέον πρόσβαση όλες οι επιχειρήσεις παλιές και καινούργιες. Μικρές και μεσαίες. Εδώ ενώνονται όλα τα επιμέρους προγράμματα, απλοποιούνται, λειτουργούν με βασικό στόχο ένα, την παροχή κεφαλαίου κίνησης. Εκεί πονάει η επιχείρηση.
Τρίτη ενότητα είναι το ίδιο το κράτος:
6. Μπορούμε τώρα να καταβάλουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους στην αγορά που ξεπερνούν τα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτό θα επιτευχθεί μέσα από την ταχύτερη ανάληψη των δόσεων του νέου δανείου, άρα 6,5 δις στην αγορά.
7.Αυτοματοποιημένη επιστροφή ΦΠΑ. Τώρα αυτό υπολογίζεται σε περίπου 900 εκατομμύρια. Με την απόφαση που εξέδωσε το Υπουργείο Οικονομικών και εφόσον το κράτος διατηρεί αυτή την ταμειακή ευχέρεια, μέσα από την ομαλή λειτουργία της δανειακής σύμβασης, η επιστροφή αυτή θα αφορά όλες τις επιχειρήσεις, όχι μόνο τις εξαγωγικές και θα είναι μια πολύ σημαντική πηγή ρευστότητας, ας υπολογίσουμε μετριοπαθώς ένα δις.
8. Προσέξτε. Με το νέο πρόγραμμα απαλλάσσονται οι τράπεζες από υποχρέωση δανεισμού 10 δις ευρώ στο ελληνικό δημόσιο μέσω εντόκων γραμματίων. Αυτά τα δέκα δις μπορούν και πρέπει να πάνε τώρα από τις τράπεζες όχι στο δημόσιο, αλλά στην αγορά. Άλλα δέκα δις.
9. Απελευθερώνονται τα μεγάλα έργα του ΕΣΠΑ σύμφωνα και μ' όσα έγραψα στην επιστολή μου στον κ. Μπαρόζο. Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για την πραγματική οικονομία, την απασχόληση, τις υπεργολαβικές και δορυφορικές επιχειρήσεις
Στήριξη της επιχειρηματικότητας και της Καινοτομίας
Πριν από λίγες μέρες είχα την ευκαιρία να μιλήσω στα γραφεία μας, με μια δυναμική ομάδα νέων καινοτόμων επιχειρηματιών.
Η στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας είναι μοχλός ισοδύναμος με την νέα αγροτική πολιτική. Έτσι επιτυγχάνεται η αναβάθμιση της σημασίας και της αξίας της επιχειρηματικότητας.
Η αξιοποίηση και η ενίσχυση σημαντικών φοροαπαλλαγών που υπάρχουν για τις ευρεσιτεχνίες και τις καινοτομίες, είναι ένας σημαντικός μοχλός Για να παραχθεί η καινοτομία, ή για προϊόντα που προκύπτουν από την αξιοποίηση ευρεσιτεχνίας.
Ενίσχυση της εξωστρέφειας, μέσα από τη συντονισμένη δράση του Οργανισμού Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων, του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών, των πρεσβειών και των προξενείων μας και μέσα από την απλούστευση και την ψηφιοποίηση όλων των τελωνειακών διαδικασιών. Κάτι που βγάζει ένα πολύ μεγάλο βραχνά από εξαγωγείς και εισαγωγείς.
Νέα χρηματοοικονομικά εργαλεία προκύπτουν μέσα από τη συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ευρωπαϊκό Fund Επενδύσεων, το European Investment Fund, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η έκδοση εγγυητικών επιστολών ,όπως είπα, και να γίνονται αποδεκτές οι εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών. Η κατάσταση αλλάζει με την ανακεφαλαιοποίηση.
Ενεργοποίηση του μηχανισμού του Venture Capital μέσα από επενδύσεις σποράς, για να ενισχυθούν επενδύσεις καινοτομικού χαρακτήρα.
Πλήρης αξιοποίηση του προγράμματος «Start Up Greece» για νέες καινοτόμες επιχειρήσεις.
Πλήρης αξιοποίηση της νομοθεσίας και των κινήτρων για τα clusters επιχειρήσεων.
Πλήρης αξιοποίηση των προγραμμάτων της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, όπως το Θαλής, Αρχιμήδης, Ηράκλειτος για να ανακοπεί η φυγή ερευνητών, διδακτόρων, εγκεφάλων στο εξωτερικό.
Αξιοποίηση των νέων εταιρικών μορφών - μίλησα ήδη για την ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρία - και το επαναλαμβάνω το κρισιμότερο:
Aντιστροφή τεκμηρίου στις σχέσεις του επιχειρηματία με την δημόσια διοίκηση ώστε η άδεια να χορηγείται με την υποβολή του φακέλου και να ακολουθεί ο έλεγχος με ισχυρή την υπογραφή των ιδιωτών μηχανικών ή άλλων τεχνικών συμβούλων της επιχείρησης.
Μηχανισμοί Κοινωνικής Προστασίας
Το νέο Εθνικό Παραγωγικό Μοντέλο όμως, φίλες και φίλοι, δεν μπορεί να συγκροτηθεί και να λειτουργήσει, αν δεν υπάρχουν σαφείς μηχανισμοί κοινωνικής προστασίας, διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
Άκουσα προτάσεις που αφορούν την αποκατάσταση των απωλειών στις πολύ χαμηλές συντάξεις και στα πολυτεκνικά επιδόματα. Έχουμε ζήσει την διδακτική ιστορία όταν αναζητούσαμε 325 εκατομμύρια, λίγο πριν εγκριθεί από το Eurogroup το πρόγραμμα για το 2012. Τα λόγια είναι εύκολα, η πράξη είναι δύσκολη, η διαπραγμάτευση ακόμα δυσκολότερη.
Δεν μπορούν να βρεθούν ισοδύναμα 18,5 δισεκατομμυρίων,όπως προτεινει οκ. Σαμαράς. Πρέπει να είμαστε σοβαροί, υπεύθυνοι, ακριβείς. Δεν μπορεί να λύσουμε το πρόβλημα από την φορολογία των παιχνιδιών του ΟΠΑΠ. Μακάρι να μπορούσαμε. Αυτά είναι έσοδα που έχουν υπολογιστεί ως κέρδη του δημοσίου ώς μετόχου, ή ως αξία πώλησης των μετοχών.
Εμείς λέμε ότι υπάρχουν τραγικές αδικίες και μεγάλα προβλήματα, πολύ μεγαλύτερα απ' αυτά που σημείωσα τώρα, αντικρούοντας μια αδιέξοδη - κατά την γνώμη μου - πρόταση.
Τα επιδόματα ανεργίας είναι ανεπαρκέστατα. Η εισφορά αλληλεγγύης που θέλουμε να την αφαιρέσουμε μειώνει σημαντικά το διαθέσιμο εισόδημα. Η αποκατάσταση των αδικιών, η άρση των απωλειών μπορεί να γίνει σταδιακά και θα γίνει, δεσμευόμαστε, το εγγυόμαστε αυτό, ξέρουμε πώς μπορεί να γίνει ,αν εφαρμοστεί συνολικά το πρόγραμμα αυτό με τις ισορροπίες του και τα αντίβαρά του.
Για την ανεργία των νέων, λοιπόν ,που είναι η μεγάλη πληγή, έχουμε ήδη επιδιώξει την ολοκλήρωση των σχετικών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ έως το τέλος του 2013 εμπροσθοβαρώς. Ήδη έχουμε διασφαλίσει 250 εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ και ζητούμε άλλα 150 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για προγράμματα κατάρτισης και νεανικής επιχειρηματικότητας.
Αλλά προσέξτε, έχουμε θεσμοθετήσει και οργανώσει τα προγράμματα αυτεπιστασίας στους Δήμους. Αυτά μόνα τους οδηγούν τα επόμενα τρία χρόνια στη δημιουργία 120.000 νέων θέσεων εργασίας, κυρίως για νέους ανθρώπους. Το ίδιο συμβαίνει με τα προγράμματα κοινωνικής εργασίας και επιχειρηματικότητας.
Έχω δεσμευθεί εδώ και πολλές μέρες για την καθολική υγειονομική προστασία ανέργων, αλλά και όλων γενικά των πολιτών χωρίς προϋποθέσεις ελαχίστου αριθμού ενσήμων ή μεγίστου χρόνου ασφάλισης ανεργίας.
Έχουμε μιλήσει για το νέο δίκτυο κοινωνικής προστασίας ως πρώτο βήμα προς το εγγυημένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, με χαρακτηριστικά παραδείγματα το νέο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» που καλύπτει 130.000 άτομα και δημιουργεί 5.000 νέες θέσεις εργασίας και το Εθνικό Δίκτυο Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης με 300 νέες δομές και 1500 νέες θέσεις εργασίας, 6.500 θέσεις μόνο απ' αυτό.
Επαναλαμβάνω τις δεσμεύσεις μας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Επιτάχυνση και διευκόλυνση των διαδικασιών υπαγωγής στο νόμο, ακατάσχετος λογαριασμός 1500€ για κάθε άτομο, 2.000€ για κάθε ζευγάρι.
Υπαγωγή στη νομοθεσία για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, των επαγγελματιών που λειτουργούν με τη μορφή ατομικής επιχείρησης και έχουν οφειλές έως 25.000.
Έχει θεσμοθετηθεί η ρύθμιση των δανείων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων με μεγίστη μηνιαία δόση το 30% του μισθού, δραστική παράταση και άλλες διευκολύνσεις.
Ανάλογο πλαίσιο ρυθμίσεων έχουμε συμφωνήσει με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών. Έχουν ήδη διευθετηθεί 800.000 δάνεια και οι τράπεζες που έχουν αυτή τη νέα σχέση με το δημόσιο είναι έτοιμες να διαμορφώσουν ένα μηχανισμό κυλιόμενης διευθέτησης δανείων, όπου χρειάζεται και με μια περίοδο κατά την οποία θα καταβάλλονται μόνο τόκοι και όχι κεφάλαιο.
Τιμές -Ακρίβεια
Κατά την ίδια λογική προτεραιότητα που συνδέεται με την αγορά και το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα ,με την ζήτηση, τον τζίρο, είναι η δέσμη μέτρων για τις τιμές και την ακρίβεια.
Σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει - με καθυστέρηση είναι αλήθεια αδικαιολόγητη - ν' αντιμετωπίσουμε την σκανδαλωδώς διαφορετική τιμή τυποποιημένων προϊόντων που πωλούνται στην Ελλάδα σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Πρέπει να επιδιώξουμε και θα πετύχουμε την πλήρη εφαρμογή της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας για το πώς προωθούνται τα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τα ελληνικά προϊόντα.
Αναβαθμίζεται το Εθνικό Συμβούλιο Καταναλωτών και Αγοράς στο οποίο προσέρχονται ανά δίμηνο και παρέχουν εξηγήσεις όλες οι Ρυθμιστικές Αρχές της αγορές -Επιτροπή Ανταγωνισμού, Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων-
Ολοκληρώνουμε την σάρωση της αγοράς για ν' αντιμετωπιστούν στρεβλώσεις που θα θεραπευθούν. Ενεργοποιείται η αποζημίωση επιχειρήσεων και καταναλωτών που πέφτουν θύματα παραβίασης του δικαίου του ανταγωνισμού.
Νομοθετική ρύθμιση του καθεστώτος των ανοιχτών εμπορικών κέντρων, κάτι που δίνει ζωή στα κέντρα των πόλεων αλλά και στις αγορές που βρίσκονται στους περιφερειακούς δήμους των μεγάλων αστικών κέντρων.
Και βέβαια σημασία έχει ποιος είναι ο δείκτης που χρησιμοποιείται. Εμείς θέλουμε να χρησιμοποιούμε τον πραγματικό δείκτη του «πληθωρισμού του φτωχού», δηλαδή τον δείκτη που προκύπτει από το πραγματικό καλάθι του χαμηλού και μεσαίου νοικοκυριού.
Προωθούμε τοπικά σύμφωνα μικροπαραγωγών και λιανεμπόρων, για απευθείας συναλλαγή μεταξύ τους.
Αναφέρθηκα στην ηλεκτρονική πλατφόρμα απευθείας πωλήσεων από παραγωγούς σε λιανέμπορους και καταναλωτές ώστε να αξιοποιηθεί η θετική εμπειρία του κινήματος της πατάτας.
Στρατηγικός στόχος, η ενίσχυση της εσωτερικής παραγωγής, γιατί μόνο αν υποκαταστήσουμε εισαγωγές, μπορούμε να καταστήσουμε θετικό σταδιακά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Ένα άλλο κράτος
Βεβαίως υπάρχει μια μεγάλη προϋπόθεση πίσω από όλα αυτά. Εάν δεν αλλάξει το κράτος, δεν αλλάζει τίποτε. Δεν θα αναφερθώ εδώ στα όσα έχω πει για την ανάγκη αλλαγής του πολιτικού συστήματος, για τη νέα Πολιτεία, για τη βαθιά ολική αναθεώρηση του Συντάγματος που πρέπει να ξεκινήσει τώρα, για τη μετάβαση από τη δημοκρατία της πλειοψηφίας στη δημοκρατία της συναίνεσης, για τη νέα φυσιογνωμία των κομμάτων, για τις αλλαγές στο εκλογικό σύστημα, για τις αλλαγές στη Βουλή και το καθεστώς του βουλευτή, για την ασυλία, την ευθύνη των Υπουργών. Έχουμε διατυπώσει ριζοσπαστικές θέσεις, τις επαναλαμβάνω, τις υπογράφω.
Έχει μεγάλη σημασία εδώ να εστιάσω μόνο στον τρόπο συγκρότησης της κυβέρνησης. Όχι με βάση το «πρωθυπουργοκεντρικό» κλειστό μοντέλο, αλλά ένα συλλογικό και ταυτόχρονα συντονισμένο μοντέλο. Αυτό άλλωστε εναρμονίζεται με την ανάγκη να υπάρξει μια μεγάλη συνεργασία δυνάμεων υπευθυνότητας, αλληλεγγύης και μεταρρυθμίσεων.
Αυτό το συλλογικό και συντονισμένο μοντέλο περιλαμβάνει 14 το πολύ Υπουργεία, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, 10 το πολύ Υφυπουργούς, μόνιμους Γενικούς Γραμματείς σε κρίσιμους τομείς ,όπως η φορολογία.
Μειώνονται δραστικά οι συναρμοδιότητες που είναι πηγή τριβών και καθυστερήσεων. Μεταφέρονται όλες οι συναφείς αρμοδιότητες σε ένα Υπουργείο. Ο δε Υπουργός που ασκεί την κύρια αρμοδιότητα, είναι αρμόδιος οριζόντια για το συντονισμό όλων των σχετικών δράσεων. Ένας για τις επενδύσεις, ένας για το περιβάλλον, ένας για τη δημόσια διοίκηση.
Παύουν τα Υπουργεία να λειτουργούν με υπουργικό πατριωτισμό ως «φέουδα».
Το σημαντικότερο όμως είναι η δημόσια διοίκηση να εναρμονιστεί με την αντίληψη αυτή, στην οποία ήδη εφαρμόζεται ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα αλλαγών, αξιολόγησης φορέων Υπηρεσιών και προσώπων, αναδιάταξης του υπαλληλικού δυναμικού.
Να αλλάξει η νοοτροπία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Δικαιοσύνης.
Μια φιλοαναπτυξιακή δημόσια διοίκηση που σέβεται τον πολίτη και τον επενδυτή, που δεσμεύεται από την υποχρεωτική αυτόματη αδειοδότηση.
Μια Τοπική Αυτοδιοίκηση που προωθεί τοπικά μοντέλα ανάπτυξης και προγράμματα αυτεπιστασίας και κοινωνικής εργασίας.
Μια Δικαιοσύνη που λειτουργεί αντιγραφειοκρατικά και δεν παρεμποδίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες χωρίς να θίγεται το περιβάλλον, είναι τρεις βασικές θεσμικές προϋποθέσεις της ανάπτυξης, της φιλοεπενδυτικής λειτουργίας του κράτους. Φιλοεπενδυτική σημαίνει και φιλεργατική, γιατί ανάπτυξη σημαίνει απασχόληση.
Δεσμευόμαστε- εγγυούμαστε - μπορούμε
Φίλες και φίλοι, γύρω από αυτά που ανέφερα ισχύουν τρεις λέξεις. Δεσμευόμαστε, εγγυόμαστε, μπορούμε. Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης που προτείνει το ΠΑΣΟΚ είναι προϊόν εμπειρίας, δράσης, σύγκρουσης με τα προβλήματα, είναι το επόμενο βήμα μετά από πολλά βήματα που έχουν γίνει.
Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης είναι προϊόν ιστορικής, πολιτικής και διεθνούς επίγνωσης. Έχουμε μετρήσει τις λέξεις μας μια - μια. Ξέρουμε το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, τους συσχετισμούς, τις νοοτροπίες, τους ανθρώπους ,τους κινδύνους.
Ξέρουμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση, όπως είπα. Όχι εδώ μεταξύ μας. αλλά έξω, εκεί που παίζεται το δύσκολο παιχνίδι της διεθνούς οικονομίας.
Η πρότασή μας για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης δεν είναι μια κομματική προεκλογική πλατφόρμα, είναι η βάση μιας πανεθνικής κινητοποίησης, ενός εθνικού συναγερμού των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου.
Φίλες και φίλοι, η αυτοδύναμη Ελλάδα είναι εφικτή.
Οι Έλληνες αγωνιζόμαστε και θα πετύχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου