Ποιο είναι το τελευταίο κράτος του Σοβιετικού κόσμου;

 του Αντώνη Κρούστη- ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ


•    Που, έχει το 60%-70% της οικονομικής δραστηριότητας του, υπό τον έλεγχο του κράτους;
•    Που, έχει 1.000.000 δημόσιους υπαλλήλους και μόνο 200.000 εργαζόμενους στις μεγάλες «καπιταλιστικές» βιομηχανίες;
•    Που, έχει φορολογικούς συντελεστές 40%;
•    Που, έχει 23% ΦΠΑ;

•    Που, έχει ακόμα κρατικά πανεπιστήμια του ενός συγγράμματος και της φιλτραρισμένης γνώσης;
•    Που, έχει τεράστια γραφειοκρατία;
•    Που, έχει κρατικοδίαιτους ζάπλουτους επιχειρηματίες;
•    Που, έχει ακόμα κλειστά επαγγέλματα;
•    Που, έχει ΜΜΕ συντηρούμενα από την κρατική διαφήμιση;
•    Που, έχει κρατικοδίαιτα κομματικά συνδικάτα διεκδικώντας πάντα το «κατώτερο» και ποτέ το «ανώτερο»;
•    Που, έχει κρατικοδίαιτα θέατρα, πολιτιστικούς συλλόγους, και κάθε λογής συλλόγων καλλιτεχνών, κατά το πλείστον αριστερόστροφων αντιλήψεων;
•    Που, έχει ακόμα επιδοτούμενη αγροτική παραγωγή;
•    Που, έχει δημόσιους οργανισμούς κοινής ωφέλειας ( ΔΕΚΟ) που επωφελούνται τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τα χρέη;
Θα στεναχωρήσω πολλούς αριστερούς φίλους μου, αλλά η παραπάνω περιγραφή του Ελληνικού κράτους, περισσότερο μοιάζει με μια Σοβιετική επαρχία παρά με ένα δυτικό κράτος βασισμένο στις αρχές της ελεύθερης οικονομίας.
Μπορεί να μην κυβερνήσατε ποτέ αλλά δημιουργήσατε νοοτροπίες. Ο κάθε ένας από σας ανήκε σ’ένα σύλλογο, είχε και ένα μικρόφωνο στο χέρι, είσαστε πολυγραφότατοι και διαβασμένοι, μερικοί από εσάς και «διανοούμενοι», συμμετέχετε ενεργά και διεκδικείτε, επηρεάζετε την
κοινή γνώμη καθημερινά στο καφενείο, στους χώρους δουλειάς, στις παρέες σας, παντού, η πολιτική είναι για σας σκοπός ζωής. ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!!!
Το 90% των τραγουδιστών, των ηθοποιών, των συγγραφέων, των σκηνοθετών, των ζωγράφων, των ποιητών, των συνδικαλιστών, ανήκουν σε σας. Όπως και μεγάλο μέρος από τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς που μπορεί να έχουν φύγει από την γενέτειρα τους ,το ΚΚΕ, αλλά έχουν εισχωρήσει σε όλα τα κόμματα (Δαμανάκη, Ρουσσοπουλος, Τατουλης, Ανδρουλάκης, Μπιστης κ.α), στα κανάλια (ο Τσιμας, ο Θεμος Αναστασιαδης, ο Τριανταφυλλοπουλος και πολλοι αλλοι), στην κρατική μηχανή, στον πολιτισμό, στους Δήμους, στις μη κυβερνητικές οργανώσεις, ΠΑΝΤΟΥ, κουβαλώντας μαζί τους και την μαρξιστική ή μαρξίζουσα νοοτροπία.
Έχει φθάσει ο έλληνας να επηρεάζεται περισσότερο από τις απόψεις του Λαζόπουλου, παρά του εκάστοτε πρωθυπουργού της χώρας.
Συνδικαλιστές όπως ο Γ. Ραυτοπουλος, ο Ρ. Σπυροπουλος, ο Λ. Κανελλοπουλος, ο Χρ. Πολυζωγοπουλος, ο Χ.Πρωτοπαπας, ο Δ.Κουσελας, ο Γ. Κουτσουκος, ο Κουτρουμανης και αύριο ο Γιάννης Παναγοπουλος, πήραν κυβερνητικές θέσεις και εφάρμοσαν (;) αυτά που διεκδικούσαν στους
δρόμους επί επάρατης δεξιάς.