ΒΑΘΙΑ ΝΥΧΤΩΜΕΝΟΙ !...

΄Οπως και να το κάνουμε είμαστε λαός ...χαρισματικός. Η ιστορία μας, παλιά και πρόσφατη, το αποδεικνύει, καθώς, αν και μια χούφτα, κάνουμε τον Κόσμο ολάκερο ν΄ ασχολείται μαζί μας. Το γιατί, όπως λέει το λαϊκό άσμα "δεν έχει καμιά σημασία...!".

΄Οχι που θ΄ αφήναμε στο απυρόβλητο και τη διαδικασία, κατ΄ άλλους θεσμό, των συμμαχικών κυβερνήσεων, (ή συνεργασίας ή ευρείας συμμετοχής ή έκτακτης ανάγκης ή εθνικής ενότητας ή και το λουρί της μάνας !...). Από ... 
...λογοπαιγνία, σκίζουμε οι μπαγάσηδες...

Η κυβέρνηση Παπαδήμου γεννήθηκε, μετά από άκρως επώδυνο τοκετό, για να προχωρήσει μια πολιτική, που δεν αντέχονταν και δεν έβγαινε από ένα και μόνο κόμμα. Μια πολιτική πράγματι εθνικής ανάγκης και απ΄ αυτές που δεν είναι συνυφασμένη με πρόσκαιρα αποτελέσματα ή πρόσκαιρα ωφελήματα, γι αυτό και δεν συνδυάζεται με μπράβο και επαίνους, τουλάχιστον για τώρα.

Δυστυχώς, η "ιατρική" επιβεβαιώνεται στο ό,τι τα προβλήματα στην κύηση και τη γέννα, επηρεάζουν το "τέκνο" : η τωρινή κυβέρνηση είναι προβληματική !...

Τόσο οι συμμετέχοντες σ΄ αυτήν, όσο και οι απ΄ έξω, βρήκαν την ευκαιρία να ξεσαλώσουν, σε μια συμπεριφορά και μια λειτουργία, όχι απλά ιδιοτελή και μικροπολιτική, αλλά επικίνδυνη και εν πολλοίς επιβλαβή για τη χώρα.

Οι "συνεργαζόμενοι" κάνουν κάθε τι για να δείξουν, πως μπορούν οι πολιτικοί να κυβερνούν αντιπολιτευόμενοι ή, (ταυτόχρονα και παράλληλα), να αντιπολιτεύονται κυβερνώντας, ενώ οι μη συνεργαζόμενοι πάτησαν στο τέρμα το γκάζι στην διαδρομή "της αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση" !! Είπαμε, χαρισματικοί, και, στο πολιτικό προσωπικό. ΄Αλλωστε το δείχνουν τα ...έργα τους !...
 
΄Ολοι φτιάχνουν τις κυβερνήσεις συνεργασίας για να προσφέρουν και να προσθέσουν, εμείς την κάναμε για πάρουμε και ν΄ αφαιρέσουμε. Ορισμένοι την είδαν ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ, άλλοι ως πάγκο εκτέλεσης ταχυπολιτικών τρυκ και κόλπων κι άλλοι ως πασαρέλλα επίδειξης της πολιτικής τους γκαρνταρόμπας.

Τι να μ περιμένει κανείς από κυβερνώντες που λειτουργούν με το βλέμμα στραμμένο, όχι στο σήμερα και στα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της χώρας, αλλά στο αύριο και στην ψηφοθηρία για λογαριασμό της πάρτη τους ή του κόμματός τους ;

Κι όμως, το "παιδί" αυτό, το πρώτο μετά από δεκαετίες ολόκληρες, θα μπορούσε να κάνει πράματα και θάματα και ν΄ αποδείξει, στην πράξη, πως το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, μπορεί να διορθωθεί και ν΄ ανανήψει και στο έργο του και στη συνείδηση του λαού.

Οι ...χαρισματικοί πολιτικοί μας αποδεικνύονται ανάξιοι του ρόλου και της αποστολής τους, βαθιά μολυσμένοι και βαθιά νυχτωμένοι, άξιοι, μόνο, για την καληνύχτα του ελληνικού λαού, ως προς τα συγκεκριμένα πρόσωπα και τους συγκεκριμένους πολιτικούς σχηματισμούς !...