60 μέρες κλείνουν από την κήρυξη της απεργίας των εργαζομένων στην Χαλυβουργία Ελλάδος. Πριν όμως αναπτύξω τη συλλογιστική μου, θα ήθελα να εκφράσω και την δική μου αγωνία για την περιπέτεια τους, όπως και σε χιλιάδες άλλους εργαζόμενους στη χώρα. Άλλωστε και ‘γω εργαζόμενος είμαι.
Η Χαλυβουργία Ελλάδος όπως και χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις στη χώρα μας δραστηριοποιούνται θα έλεγα ηρωικώς σε ένα περιβάλλον που καθόλου δεν ευνοεί την ανάπτυξη τους. Μεγάλοι φορολογικοί συντελεστές, Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης, Τέλος ΑΠΕ, αύξηση βιομηχανικών τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας κατά 40%, ΦΠΑ 23%, ακριβά ασφάλιστρα, αύξηση της...
... παρακράτησης των φόρων των εργαζομένων, έκτακτες εισφορές και άλλα πολλά που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι κρατικοποιημένες, απλά δεν έχουν αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Το ασφυκτικό φορολογικό περιβάλλον από την μια, η πτώση της αγοράς των κατασκευών στην εγχώρια αγορά κατά 70% από την άλλη, όπως και η ελλιπής χρηματοδότηση από τις τράπεζες, έφερε την εταιρεία να έχει παθητικό πρόσημο περίπου 200εκ ευρώ.
Έτσι λοιπόν, η διοίκηση της εταιρείας, μεταξύ άλλων μέτρων περικοπής δαπανών, κάλεσε το συνδικάτα και στα δυο εργοστάσια που διαθέτει (Ασπρόπυργο και Βόλο) να διευθετήσουν έκτακτες αλλαγές στις ώρες λειτουργίας του εργοστασίου για 3μηνες. Ή να μειωθούν οι ώρες εργασίας ή να μειωθούν οι μέρες εργασίας, χωρίς μείωση των ασφαλιστικών τους εισφορών και μείωση άδειας, αλλιώς θα αναγκάζονταν σε απολύσεις. Το εργοστάσιο του Βόλου συμφώνησε μείωση ωρών εργασίας και διατήρησε τις θέσεις εργασίας (αυτή τη στιγμή επαναλειτουργεί με πλήρες ωράριο). Στο δε εργοστάσιο του Ασπροπύργου, η ελεγχόμενη διοίκηση του συνδικάτου από το ΠΑΜΕ δηλ. το ΚΚΕ, αποφάσισε ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Καθημερινά γίνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, πορείες συμπαράστασης, συναυλίες αλληλεγγύης, αποστολές τροφίμων, άνοιγμα λογαριασμών ενίσχυσης του δίκαιου αγώνα, πύρινοι λίβελοι κατά του «Μεγάλου Κεφαλαίου» που πίνει το αίμα των εργαζομένων, και υποσχέσεις επαναστατικής ανατροπής του απάνθρωπου καθεστώτος που βασανίζει τον λαό.
Όταν όμως θα κλείσει το εργοστάσιο και χαθούν και οι 400 θέσεις εργασίας, τότε όλοι αυτοί οι υποκριτές της υπεράσπισης των αδυνάτων, θα λακίσουν από τις πλατείες θα σταματήσουν να στέλνουν γάλατα στις οικογένειες των ανέργων, θα σιγήσουν οι μπάντες και τα τραγούδια, μέχρι να βρουν να καταστρέψουν τις ζωές των επόμενων εργαζομένων σε άλλα εργοστάσια που διακηρύττουν ότι τους υπερασπίζονται. Το παρελθόν τους προεξοφλεί και τις μελλοντικές τους πρακτικές. Τα ίδια έκαναν και με την PIRELLI, η οποία εν μια νυκτι έκλεισε το εργοστάσιο στην Πάτρα και το μετέφερε στην Τουρκία. Τώρα, που είναι όλοι αυτοί να δώσουν δουλειές στις κατεστραμμένες ζωές των εργαζομένων που πριν λίγο καιρό φαρισαϊκά έριχναν κροκοδείλια δάκρυα για τον δίκαιο αγώνα τους.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους οι πολιτικοί απατεώνες έδιωξαν τους εργαζόμενους τους από τον «902», την «Τυποεκδοτικη» και τον σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ, «στο Κόκκινο», γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν στο επιχειρησιακό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα από το κρατικίστικο περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις.
Το γνωστό ρητό «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» δεν ισχύει για τις δίκες τους εταιρείες.
Άλλωστε η υποκρισία δεν μπορεί να μην είναι και επιλεκτική.
Υ.Γ. Θα κρατούσα πολύ διαφορετική στάση αν το συνδικάτο των εργαζομένων κατέθετε συγκροτημένη μελέτη-προταση διεξόδου της εταιρείας από την κρίση των οικονομικών της. Πολύ θα ήθελα να μας απαντήσει το ΠΑΜΕ πως θα αυξηθούν οι πωλησεις της εταιρείας, τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και στη διεθνή, έστω και στην περίπτωση που η επιχείρηση έμπαινε υπό εργασιακό έλεγχο.
Αμ δε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου