Λένε ότι τα παιδιά είναι τυχερά, επειδή δεν μπορούν να αντιληφθούν την κρίση που ταλαιπωρεί εμάς τους μεγάλους.
Αυτό, μέχρι πέρσι. Φέτος με τα κάλαντα, θα τη νιώσουν και τα παιδιά την κρίση.
Αν χτυπάνε κουδούνι και ο νοικοκύρης του σπιτιού δεν περπατάει στα νύχια από μέσα, παραμονεύοντας πίσω απ΄τις γρίλιες να τα δει να φεύγουν, το πολύ-πολύ να τσιμπάνε κάνα εικοσάλεπτο την περφόρμανς.
Για να μαζέψουν τα λεφτά που χρειάζονται, ώστε να...
.... πάρουν το γκάτζετ που θέλουν για το κινητό ή το πισί τους, θα πρέπει να περιμένουν και τα κάλαντα του 2012 να συγκεντρώσουν όλο το ποσό, αλλά τότε θα έχει βγει άλλο γκατζετάκι, καλύτερο και ακριβότερο, δηλαδή νάδα, ξανά.
Τον μεθεπόμενο χρόνο, μαζί με τα φετινά λεφτά και τα λεφτά του 2012, πάλι το μακρύτερο θα καταφέρουν να αγοράσουν κι έτσι, το ξημέρωμα του 2013 θα βρει τα παιδιά της Ελλάδας να πίνουν για πρωινό Nesprozac.
Το 2014 δεν θα βγει κανένα παιδί στο δρόμο για κάλαντα, όχι τόσο για τα λίγα λεφτά, όσο από την πολλή μαστούρα, ενώ από το 2015 τα κάλαντα θα ανακηρυχθούν νέο αγώνισμα των Ολυμπιακών αγώνων και θα χρειάζεται σφρίγος, υγεία και καθημερινή προπόνηση, για να μπορέσει κάποιο παιδί να γίνει μέλος ομάδας που θα κατέβει στους Ολυμπιακούς του 2022.
Το κακό είναι πως, λεφτά και τότε, θα κερδίζουν μόνα τα παιδιά που θα φέρνουν χρυσό.
Οι γονείς λοιπόν, για να γλιτώσουν τα βλαστάρια τους από όλη αυτή την ταλαιπωρία, δεν πρέπει αυτές τις γιορτές να τα αφήσουν να βγουν για κάλαντα με καμία κυβέρνηση, ειδκά με αυτή που έχουμε τώρα.
Ας τα απασχολήσουν με ένα δημιουργικό τροχάδην, που θα τα κρατήσει ζεστά στο σαλόνι, ώστε να μην ψυλλιαστούν και ρωτήσουν γιατί είναι σβηστό το καλοριφέρ, γιατί οι κουραμπιέδες δεν έχουν ζάχαρη άχνη φέτος, πώς τα μελομακάρονα είναι πασπαλισμένα με ηλιόσπορους αντί καρύδια και πότε πήρατε τη γιαγιά από τον Οίκο ευγηρίας και της ξεκοκκαλίζετε τη σύνταξη.
Αν πεταχτεί από μόνη η γιαγιά και διαμαρτυρηθεί για τα «θανατικά» της, τα λεφτά δηλαδή που φύλαγε στην άκρη για να απολαύσει μια αξιοπρεπή κηδεία, μην απαντήσετε ή ακόμα καλύτερα, αλλάξτε κουβέντα και φέρτε τη συζήτηση στην απεργία που κάνουν φέτος οι γαλοπουλάδες, κάτι που θα σας αναγκάσει στο γιορτινό τραπέζι να φάτε τον Ζορό, το κουνελάκι της μικρής σας κόρης.
Φυσικά, μην τους πείτε ακριβώς για τον Ζορό, αν τον ψάξουν προσποιηθείτε πως ξεχάσατε την πόρτα του κλουβιού ανοιχτή και την κοπάνησε.
Πείτε τους ότι θα φάτε κατσικάκι. Τα παιδιά δεν ξέρουν από πτώματα.
Την ημέρα της πρωτοχρονιάς που θα περιμένουν τα δώρα από τον Άγιο Βασίλη και δεν θα βρουν τίποτα κάτω απ΄ το δέντρο, κάντε τον έκπληκτο και αρχίστε να τηλεφωνείτε μανιωδώς από το κινητό, να δείτε πού έμπλεξε και δεν ήρθε από το σπίτι ο ανεύθυνος.
Φυσικά, το τηλέφωνο του θα είναι κλειστό ή θα μιλάει συνέχεια. Το δεύτερο, στην περίπτωση που κάποιο παιδί θέλει να τσεκάρει με τα αυτιά του. Καλέστε το νούμερό σας και δώστε του να ακούσει πως ο αριθμός μιλάει.
Μόλις χωνέψετε τον Ζορό, πάρτε τα παιδιά αγκαλιά και καθίστε γύρω από το τζάκι.
Αποκλείεται να καταλάβουν πως σιγοκαίνε οι πατερίτσες που είχατε στην αποθήκη, από τότε που γλιστρήσατε στο χιονοδρομικό της Αράχοβας, αλλά ξεχάσατε να τις πετάξετε, μια και ξέρετε καλά πως άμα ξαναδείτε Αράχοβα, να σας τρυπήσουνε τα αυτιά για σκουλαρήκια.
Βάλτε τα παιδιά στο κρεβάτι μόλις αποκοιμηθούν και κλάψτε με την ησυχία σας.
Ζωή μετά θάνατον, δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου