O κ. Μανώλης αποτελεί τρανό παράδειγμα πολιτικού που στήριξε την όλη πολιτική καριέρα του στο πρώτερο παραγοντιλίκι, μέσω του συνδικαλίζειν. Τα δεινά αυτού του ενεργείν δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
Σήμερα, όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου (πλην του ιαπωνικού) στο άκουσμα ότι η Ελλάδα αποκτά σύντομα κυβέρνηση συνασπισμού, κλείνουν στο πράσινο. Κι ενώ μια σοβαρή κυβέρνηση συνεργασίας είναι και καθολικό αίτημα του ελληνικού λαού (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αλλά και τους ταξιτζήδες*), o κ. Μανώλης άδραξε την ευκαιρία να εξασκήσει το ταλέντο του στη δημαγωγία και να καταδείξει για άλλη μια φορά τη ροπή του στο λαϊκισμό, δυναμιτίζοντας την εύθραυστη πιθανότητα συνεργασίας.
Ο κ. Μανώλης, όπως και πολλοί μετέχοντες του ελληνικού κοινοβουλίου δυστυχώς, μπορεί να κάνει μόνο αυτό: να σηκώνει, δηλαδή, τα λάβαρα αντίστασης στο πολιτικό κατεστημένο για χάριν μικροπολιτικών κερδών, ενώ την ίδια στιγμή όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε συνεργάτης/συνομιλητής του πολιτικού προσωπικού το οποίο συχνά με ευκολία καταγγέλλει και ενίοτε, συνδιαμόρφωσε μαζί με τους κρινόμενούς του πολιτικές που οδήγησαν την χώρα στο οικονομικό τέλμα.
Τώρα, λοιπόν, ο κ. Μανώλης έχει πάρει σβάρνα (μιλώ στη γλώσσα του για ευκολία) τα ραδιόφωνα, ελλείψει ΑΛΤΕΡ που έχει μόνιμο στασίδι, και διαχωρίζει τη θέση του από την επίσημη στάση του κόμματός του. Κατήγγειλε τη δανειακή σύμβαση και διαφώνησε ανοιχτά με την στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας να συμμετέχει στην κυβέρνηση και μάλιστα με πολιτικά στελέχη της.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να εκφράζει δημοσίως μια άλλη θέση απ᾽ αυτή που έχει αποφασίσει ο Αρχηγός της Συντηρητικής Παράταξης.
Ο κ. Σαμαράς, όμως, που στο παρελθόν έχει δείξει τα... δημοκρατικά, αυστηρά, πολιτικά του φρονήματα, πως επιτρέπει ακόμα σ᾽ ένα στέλεχος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να εναντιώνεται στην κομματική γραμμή;
Ο κ. Σαμαράς έχει άλλα μέτρα και άλλα σταθμά στην κρίση του για το ποιός θα πρέπει να διαγράφεται από το κόμμα που πια υποστηρίζουν 2 στους 10 έλληνες;
O κ. Σαμαράς χρησιμοποιεί άλλο σφουγγάρι για τους λοιπούς διαφωνούντες κι άλλο σφουγγάρι για τον κ. Μανώλη; Πιο μαλακό, κατάλληλο για χάιδεμα στη πλάτη;
* Σε κάθε ταξί που μπαίνω τελευταία, ρωτώ τους οδηγούς τί πιστεύει και τι θέλει ο κόσμος. Όλοι, ανεξαιρέτως, μου απαντούν ότι ο κόσμος θέλει να τα βρουν τα 2 κόμματα, αφής στιγμής δεν διαφέρουν στην ουσία, μπας και σωθεί ο τόπος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου